Σώμα και υγεία

Ολοένα και περισσότερα κορίτσια (συνήθως) στην εφηβεία, έρχονται αντιμέτωπα με τη νευρική ανορεξία! 

Περισσότερα...

Είναι γνωστή σε όλους μας η φράση " βάλε λάδι στα μαλλιά" . Πώς, όμως, βοηθάει το ελαιόλαδο τα ξηρά μαλλιά: 

Περισσότερα...

Πολλοί άνθρωποι θέλουν να μάθουν την απάντηση στην ερώτηση: Πόσα κιλά πρέπει να είμαι κανονικά;

Ωστόσο, δεν υπάρχει ένα ενιαίο υγιές ιδανικό βάρος για κάθε άτομο, επειδή διάφοροι παράγοντες διαδραματίζουν κάποιο ρόλο ο καθένας. Αυτοί περιλαμβάνουν την ηλικία, τον λόγο μυών-λίπους, το ύψος, το φύλο και τη διανομή σωματικού λίπους, ή το σχήμα του σώματος.

Το υπερβολικό σωματικό βάρος μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει μια σειρά από προβλήματα υγείας, όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης τύπου 2, η υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση) και τα καρδιαγγειακά προβλήματα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι όποιος έχει περιττά κιλά, έχει και προβλήματα υγείας. Ωστόσο, οι ερευνητές πιστεύουν ότι αν και αυτά τα παραπάνω κιλά μπορεί να μην επηρεάζουν επί του παρόντος την υγεία ενός ατόμου, αν δεν διατηρήσει υπό έλεγχο το σωματικό του βάρος είναι πιθανό αποκτήσει τέτοια προβλήματα στο μέλλον.

Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε σχετικά με τους τέσσερις βασικούς τρόπους υπολογισμού και σύγκρισης του ιδανικού σας βάρους.
Μέθοδος 1: Δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ)

Ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) είναι ένα κοινό “εργαλείο” για να προσδιοριστεί το εάν ένα άτομο έχει το κατάλληλο σωματικό βάρος. Ουσιαστικά μετράει το βάρος ενός ατόμου σε σχέση με το ύψος του.

Σύμφωνα με το βρετανικό Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH):

•     Αν ο ΔΜΣ είναι μικρότερος από 18,5 σημαίνει ότι το άτομο είναι λιποβαρές.
•     Αν ο ΔΜΣ είναι μεταξύ 18,5 και 24,9 τότε το άτομο έχει ιδανικό βάρος.
•     Αν ο ΔΜΣ είναι μεταξύ 25 και 29,9 τότε το άτομο είναι υπέρβαρο.
•     Αν ο ΔΜΣ είναι πάνω από 30 τότε το άτομο είναι παχύσαρκο.

Υπολογίστε τον δικό σας Δείκτη Μάζας Σώματος

Για να υπολογίσετε τον δικό σας ΔΜΣ, κάντε ένα κλικ ΕΔΩ στο μοναδικό online εργαλείο του Iatropedia.gr
Διάγραμμα συσχέτισης βάρους και ύψους με βάση τον ΔΜΣ

Το παρακάτω διάγραμμα βάρους και ύψους καθορίζει το ιδανικό βάρος ενός ατόμου με σχέση με το ύψος του.

ιδανικό βάρος
Ποιο είναι το πρόβλημα με τον Δείκτη Μάζας Σώματος;

Ο ΔΜΣ είναι ένας πολύ απλοϊκός υπολογισμός για το ιδανικό βάρος. Μπορεί να λαμβάνει υπόψη το ύψος, αλλά δεν λαμβάνει υπόψη παράγοντες όπως:

•     η περιφέρεια μέσης ή των γοφών
•     η αναλογία, ή κατανομή του λίπους στο εμβαδόν του σώματος
•     η αναλογία της μυϊκής μάζας ως προς το λίπος

Αυτοί οι παράγοντες, επίσης, μπορεί να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην υγεία.

Οι επαγγελματίες αθλητές, για παράδειγμα, τείνουν να έχουν πολύ λίγο σωματικό λίπος. Μπορεί λοιπό να έχουν σχετικά υψηλό ΔΜΣ, επειδή έχουν πολύ περισσότερη μυϊκή μάζα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι υπέρβαροι.

Ο ΔΜΣ μπορεί επίσης να προσφέρει μια γενική ιδέα για το εάν το σωματικό βάρος ενός ατόμου είναι υγιές και είναι χρήσιμο για την καταγραφή των τάσεων στις δημογραφικές μελέτες για θέματα υγείας. Ωστόσο, δεν πρέπει να είναι το μοναδικό μέτρο για το ιδανικό βάρος ενός ατόμου.
Μέθοδος 2: Αναλογία μέσης-γοφών

Ο λόγος μέσης-γοφών ενός ατόμου συγκρίνει την περιφέρεια της μέσης του, ως προς εκείνη των γοφών του.

Έρευνες έχουν δείξει ότι όσοι έχουν περισσότερο σωματικό λίπος γύρω από την μέση τους είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν καρδιαγγειακές παθήσεις και διαβήτη. Όσο υψηλότερη είναι η περιφέρεια της μέσης ως προς τους γοφούς, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος.

Γι' αυτό η αναλογία μέσης-γοφών είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για να βρει κανείς αν είναι στο ιδανικό βάρος, ή όχι.
Υπολογίστε την δική σας αναλογία μέσης-γοφών

Για να υπολογίσετε την δική σας αναλογία μέσης-γοφών κάντε κλικ ΕΔΩ στο μοναδικό online “εργαλείο” του Iatropedia.gr
Τι σημαίνουν τα αποτελέσματα

Το πώς η αναλογία αυτή επηρεάζει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου διαφέρει μεταξύ ανδρών και γυναικών, επειδή τείνουν να έχουν διαφορετικά σχήματα σώματος.

Από επιστημονικές μελέτες προκύπτει ότι η αναλογία μέσης-γοφών μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου ως εξής:

Για άνδρες:

    Αν είναι κάτω από 0,9: Ο κίνδυνος καρδιαγγειακών προβλημάτων υγείας είναι χαμηλός.
    Αν είναι από 0,9 έως 0,99: Ο κίνδυνος είναι μέτριος.
    Αν είναι από 1 και πάνω: Ο κίνδυνος είναι υψηλός.

Για γυναίκες:

    Αν είναι κάτω από 0,8: Ο κίνδυνος είναι χαμηλός.
    Αν είναι από 0,8 έως 0,89: Ο κίνδυνος είναι μέτριος.
    Αν είναι από 0,9 ή παραπάνω: Ο κίνδυνος είναι υψηλός.

Ωστόσο, τα στοιχεία αυτά μπορεί να διαφέρουν, ανάλογα με την πηγή και τον πληθυσμό στον οποίο εφαρμόζονται. Η αναλογία μέσης-γοφών μπορεί να αποτελεί καλύτερο προγνωστικό παράγοντα για καρδιακές προσβολές και άλλους κινδύνους υγείας σε σχέση με τον ΔΜΣ, ο οποίος δεν λαμβάνει υπόψη την κατανομή του λίπους.

Μια του 2013 έρευνα επί 1.349 εθελοντών σε 11 χώρες έδειξε, ότι και εκείνοι με υψηλότερη αναλογία μέσης-γοφών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ιατρικών και χειρουργικών επιπλοκών, που σχετίζονται με χειρουργική επέμβαση παχέος εντέρου.

Ωστόσο, η αναλογία μέσης-γοφών δεν υπολογίζει ακρίβεια το συνολικό ποσοστό σωματικού λίπους ενός ατόμου, ή την συσχέτιση μυών και λίπους.
Μέθοδος 3: Ποσοστό λίπους

Το ποσοστό σωματικού λίπους είναι ο λόγος του βάρους του λίπους ενός ατόμου ως προς το συνολικό του βάρος.

Το συνολικό σωματικό λίπος περιλαμβάνει το απαραίτητο λίπος και το αποθηκευτικό λίπος.

    Απαραίτητο λίπος: Ένα άτομο χρειάζεται λίπος για να επιβιώσει. Παίζει ρόλο σε ένα ευρύ φάσμα σωματικών λειτουργιών. Για τους άνδρες, είναι υγιές να έχουν το 2 έως 4% της σωματικής τους σύστασης ως απαραίτητο λίπος. Για τις γυναίκες, το ποσοστό αυτό είναι στο 10% με 13%.
    Αποθηκευτικό λίπος: Ο λιπαρός ιστός προστατεύει τα εσωτερικά όργανα στο στήθος και την κοιλιά και το σώμα μπορεί, όταν χρειάζεται, να το χρησιμοποιήσει για ενέργεια.

Εκτός από τις κατά προσέγγιση οδηγίες για άνδρες και γυναίκες, το ιδανικό συνολικό ποσοστό λίπους μπορεί να εξαρτάται από τον τύπο σώματος, ή το επίπεδο δραστηριότητας ενός ατόμου.

Ένα μεγάλο ποσοστό λίπους μπορεί να υποδεικνύει μεγαλύτερο κίνδυνο για:

    Διαβήτη
    Καρδιακή νόσο
    Υπέρταση
    Εγκεφαλικό επεισόδιο

Ο υπολογισμός του ποσοστού σωματικού λίπους μπορεί να είναι ένας καλός τρόπος μέτρησης του επιπέδου φυσικής κατάστασης ενός ατόμου, επειδή αντικατοπτρίζει τη σύνθεση του σώματος του ατόμου. Ο ΔΜΣ, αντίθετα, δεν κάνει διάκριση μεταξύ λίπους και μυϊκής μάζας.
Πώς να μετρήσετε το σωματικό λίπος

Σε γενικές γραμμές αν το βάρος σας είναι 100 και έχετε 10% λίπος, αυτό σημαίνει ότι το σώμα σας αποτελείται από 10 κιλά λίπους και 90 κιλά άλιπης μάζας σώματος (οστά, μύες, ιστοί των οργάνων, αίμα κλπ).

Κάντε ένα κλικ ΕΔΩ για να υπολογίσετε το ποσοστό λίπους στο σώμα σας
Σημειώσεις:

    Στο πεδίο "Weight" συμπληρώστε το βάρος σας σε κιλά
    Στο πεδίο "Waist" συμπληρώστε την περιφέρεια της μέσης σας σε εκατοστά
    Στο πεδίο "Wrist" συμπληρώστε την περιφέρεια του καρπού σας σε εκατοστά*
    Στο πεδίο "Hips" συμπληρώστε την περιφέρεια των γοφών σας σε εκατοστά*
    Στο πεδίο "Forearm" συμπληρώστε το μήκος του χεριού σας από τον αγκώνα μέχρι τις άκρες των δακτύλων σας*
    Στη συνέχεια επιλέξτε “Female” αν είστε γυναίκα, ή “Male” αν είστε άντρας
    Πατήστε “Calculate Body Fat” και δείτε το αποτέλεσμα

[*μόνο οι γυναίκες είναι απαραίτητο να συμπληρώσουν αυτό το πεδίο]

Μια ορισμένη ποσότητα λίπους είναι απαραίτητη για τις λειτουργίες του σώματος. Το λίπος ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματος, μονώνει τα όργανα και τους ιστούς και είναι η κύρια μορφή αποθήκευσης ενέργειας του σώματος.

Για περισσότερες πληροφορίες για το ποσοστό λίπους κάντε κλικ ΕΔΩ.
Επεξηγηματικό βίντεο

Σε αυτό το βίντεο από την εταιρεία What Matters Nutrition, ο διαιτολόγος David Brewer εξετάζει το ζήτημα του ιδανικού βάρους, αναλύοντας πολλά από τα σημεία που αναφέρθηκαν παραπάνω.

    Μετάφραση/απόδοση από Iatropedia.gr με πληροφορίες από το https://www.medicalnewstoday.com

Στη διατροφική αλυσίδα και κατ’ επέκταση στον ανθρώπινο οργανισμό καταλήγουν σύμφωνα με τους επιστήμονες πολλά από τα πλαστικά που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας και δυστυχώς πετάμε ανεξέλεγκτα.

Όπως καταγράφουν τα επίσημα στοιχεία, σχεδόν οκτώ δισεκατομμύρια τόνοι πλαστικού βγαίνουν στον ωκεανό κάθε χρόνο. Αυτή η τεράστια ποσότητα πλαστικού είτε βγαίνει στην ξηρά είτε διασπάται σε μικροσκοπικά κομμάτια που έχουν διάμετρο μικρότερη από 5 χιλιοστά και ονομάζονται μικροπλαστικά. Αυτά τα μικροπλαστικά παραμένουν στην επιφάνεια των νερών ή βυθίζονται σύμφωνα με το βάρος τους. Αυτά με τη σειρά τους λαμβάνονται ως τροφή από τη θαλάσσια ζωή, συμπεριλαμβανομένων των ψαριών, των οστρακοειδών, των μαλακίων, των αχιβάδων κ.λπ. Μερικά από αυτά κατευθύνονται έτσι στην ανθρώπινη τροφική αλυσίδα μέσω ψαριών,  πτηνών κ.λπ.

Μέχρι τώρα οι επιστήμονες υποπτευόταν ότι τέτοια μικροπλαστικά ενδέχεται να υπάρχουν στο ανθρώπινο έντερο. Για το λόγο αυτό μελέτησαν ανθρώπινα περιττώματα και βρήκαν ίχνη από μικροπλαστικά στα ανθρώπινα κόπρανα. Τα αποτελέσματα αυτής της νέας μελέτης που διεξήχθη από την Υπηρεσία Περιβάλλοντος της Αυστρίας, παρουσιάστηκαν στη συνάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γαστρεντερολογίας στη Βιέννη.

Όπως ανέφερε ο Philip Schwable, γαστρεντερολόγος του πανεπιστημίου της Βιέννης, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης,  όλοι οι συμμετέχοντες στη μελέτη εξετάστηκαν για το αν εμπεριέχουν ίχνη πλαστικών στα κόπρανα τους.

Για τη μελέτη αυτή εξετάστηκαν πρώτα τα δείγματα κοπράνων από 8 συμμετέχοντες από 8 διαφορετικές χώρες - Αυστρία, Ιταλία, Φινλανδία, Ιαπωνία, Ολλανδία, Πολωνία, Ρωσία και Ηνωμένο Βασίλειο. Όλοι οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να κρατήσουν ημερολόγιο με το τι τρώγανε για μία εβδομάδα και έπειτα να δώσουν ένα δείγμα από τα κόπρανα τους σε αποστειρωμένα γυάλινα δοχεία. Αυτά τα δοχεία μεταφέρθηκαν σε ένα εργαστήριο στη Βιέννη, όπου και αναλύθηκαν με τη χρήση της υπέρυθρης μικροσκοπικής φασματοσκοπίας με μετασχηματισμό Fourier για να ανιχνευθεί η παρουσία των μικροπλαστικών.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι καθένα από τα οκτώ άτομα είχε όντως ίχνη μικροπλαστικών στα κόπρανά του.

Η συνήθης μορφή πλαστικών που βρέθηκε ήταν τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο που προέρχεται από σακούλες πολυαιθυλενίου. Άλλες μορφές πλαστικών που σημειώθηκαν ήταν το πολυπροπυλένιο - που συνήθως απαντώνται σε καπάκια φιαλών και πολυβινυλοχλωρίδιο ή PVC που βρίσκονται σε πλαστικούς σωλήνες.

Εννέα από τα δέκα είδη πλαστικών που ερευνήθηκαν βρέθηκαν σε όλα τα δείγματα κοπράνων. Η ποσότητα των πλαστικών που βρέθηκαν ήταν 20 σωματίδια μικροπλαστικών ανά 10 γραμμάρια δείγματος κοπράνων.

Όπως εξήγησε ο κ. Schwable αυτή η πιλοτική μελέτη απέδειξε ότι τα πλαστικά βρίσκονται στα κόπρανα των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και τώρα σχεδιάζουν μεγαλύτερες μελέτες με μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων. Σχεδιάζουν επίσης να μελετήσουν τις επιβλαβείς επιπτώσεις αυτών των πλαστικών στους ανθρώπους. Οι ερευνητές εκτιμούν από αυτά τα αποτελέσματα ότι «περισσότερο από το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού μπορεί να έχει μικροπλαστικά στα κόπρανα του».

Αυτά τα μικροπλαστικά σωματίδια θα μπορούσαν να διεισδύσουν στο λεμφικό σύστημα των ανθρώπων και των ζώων όπως επεσήμαναν οι ερευνητές. Η μακροχρόνια βλάβη από αυτό στα έντερα, στα ορμονικά συστήματα και σε άλλα όργανα δεν έχει ακόμη μελετηθεί λεπτομερώς. Οι συγγραφείς της μελέτης, παροτρύνουν τις κυβερνήσεις και τους πληθυσμούς να μειώσουν τη χρήση πλαστικών και να αυξήσουν την ανακύκλωση.

 

Πηγές: Ananya Mandal MD, Medical Doctor, Clinical Pharmacologist

https://www.news-medical.net/news/20181022/Plastics-now-commonly-found-in-human-stools.aspx
https://www.researchgate.net/publication/328410183_Assessment_of_microplastic_concentrations_in_human_stool_-_Preliminary_results_of_a_prospective_study

Η καλή πνευματική ικανότητα καθώς και η καλή φυσική κατάσταση στην οποία  διατηρεί το σώμα του ένα άτομο, μπορούν σύμφωνα με τους επιστήμονες, να αποτρέψουν ή να καθυστερήσουν μια ενδεχόμενη αναπηρία ή δυσκινησία σε μεγάλη ηλικία.

Καθώς μεγαλώνουμε, μπορούμε να αναπτύξουμε ορισμένες «αναπηρίες» ή δυσκινησίες που δυσκολεύουν το περπάτημα μας, το να ανέβουμε σκάλες ή να σκαρφαλώσουμε κάπου, να κρατήσουμε μια καλή ισορροπία και γενικότερα να διατηρήσουμε αυτές τις λεπτές κινητικές δεξιότητές μας που στις νεαρές ηλικίες μας φαίνονταν απόλυτα φυσιολογικές. Δυστυχώς, οι αλλαγές αυτές στο σώμα μας και στην ενέργεια που αυτό εκπέμπει, αλλά και στις πληροφορίες που δίνει ο εγκέφαλος μας για να γίνουν τέτοιες «άνετες» κινήσεις, μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητά μας να εκτελούμε τα καθημερινά μας καθήκοντα, και ενδεχομένως μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια της ανεξαρτησίας μας και μείωση της ποιότητας ζωής μας. Ποιος θέλει άλλωστε, να εξαρτάται από τα μέλη της οικογένειας του, ή τους φίλους τους μόνο και μόνο για να κάνει μερικές καθημερινές δουλειές, όπως το να καθαρίσει το σπίτι του, ή να ανέβει στο πατάρι να κατεβάσει τα χαλιά, ή να φέρει τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ ή ακόμα και να στολίσει το Χριστουγεννιάτικο δέντρο κ.λπ..

Οι επιστήμονες επισημαίνουν μάλιστα, ότι συχνά αυτές οι δυσκολίες στην κίνηση είναι δυνατόν, αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα,  να οδηγήσουν σε μόνιμη αναπηρία το άτομο.

Για παράδειγμα, όπως λένε, η καλή μυϊκή δύναμη μας βοηθά να διατηρήσουμε την ικανότητα να λειτουργούμε καλά. Και ο μέχρι σήμερα έρευνες, έχουν δείξει ότι απαιτείται ελάχιστο επίπεδο αντοχής για μια καλή φυσική λειτουργία. Όσο πιο δυνατοί λοιπόν, είναι οι ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, τόσο καλύτερα μπορούν να λειτουργούν στην καθημερινότητά τους και να αποτρέψουν κάποια μελλοντική αναπηρία.

Μια ομάδα ερευνητών εξέτασε διεξοδικά τις πληροφορίες από μια μελέτη που ονομάζεται SHARE και της οποία τα ευρήματα δημοσίευσε η Εφημερίδα της Αμερικανικής Εταιρείας Γηριατρικής, προκειμένου να διαπιστώσει το πώς μπορεί να αποφευχθεί κάποια αναπηρία στα άτομα μεγάλης ηλικίας. Η έρευνα περιελάμβανε 30.434 άτομα ηλικίας από 50 ετών και άνω, από τις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Ισραήλ και συγκέντρωσε πληροφορίες σχετικά με την υγεία τους, την οικονομική τους επιφάνεια καθώς και, την κοινωνική και οικογενειακή τους κατάσταση.

Οι ερευνητές ανέλυσαν τις απαντήσεις των συμμετεχόντων στην έρευνα, από τις δέκα ερωτήσεις που τους δόθηκαν σχετικά με την ικανότητά τους. Στις ερωτήσεις ζήτησαν να μάθουν αν περπατούν καθημερινά και πόσο, αν κάθονται και πόσες ώρες, αν μπορούν να ανέβουν σκάλες χωρίς να κάνουν διαλείμματα, αν μπορούν να μετακινήσουν μεγάλα αντικείμενα, αν μπορούν να σηκώσουν βάρη κ.λπ.

Στη συνέχεια εξέτασαν την ικανότητα τους να θυμούνται, να σκέφτονται και να λαμβάνουν αποφάσεις και πώς αυτά τους επηρεάζουν με την πάροδο του χρόνου

Από τη διεξοδική αυτή ανάλυση, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η διατήρηση της δύναμης και η προστασία της ψυχικής ικανότητας μπορεί να αποτρέψουν ή να καθυστερήσουν την αναπηρία σε ένα άτομο.

Για το λόγο αυτό προτείνουν οι ενήλικες που ασχολούνται με πράγματα που κρατούν σε εγρήγορση την πνευματική τους και τη σωματική τους κατάσταση να τα συνεχίσουν καθώς τόσο η σωματική όσο και η διανοητική «εκπαίδευση» βοηθούν στο να επιβραδυνθεί η φυσική παρακμή του γήρατος και έτσι ενδεχομένως να αποτρέψουν μελλοντικά προβλήματα όπως την απώλεια της ανεξαρτησίας τους από μια αναπηρία, τη μειωμένη ποιότητα ζωής, τη πιθανότητα εμφάνισης κατάθλιψης και άνοιας ή ακόμη και το θάνατο.

Πηγές:
http://www.healthinaging.org/blog/older-adults-with-strong-grip-good-memorydecision-making-skills-may-avoid-or-delay-disability/
https://www.news-medical.net/news/20181025/Good-mental-ability-and-grip-strength-may-prevent-or-delay-disability-in-older-adults.aspx
Kate Anderton B.Sc., Biomedical Sciences, Cell Biology

Τα αξεσουάρ του μέικ-απ είναι μία από τις πιο “ύπουλες” πηγές ερεθισμών και μολύνσεων στο δέρμα του προσώπου.

Τα βουρτσάκια, τα χτενάκια και άλλα συναφή αντικείμενα γεμίζουν με βακτήρια. Αυτά δεν απομακρύνονται σχεδόν ποτέ, αφού σπανίως φροντίζουμε να τα καθαρίζουμε όπως πρέπει.
Πόσο συχνά πρέπει να καθαρίζετε τα πινέλα και τα βουρτσάκια

Για τα βουρτσάκια του concealer και του foundation, πρέπει να τα καθαίζετε τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα για να αποφευχθεί η συσσώρευση προϊόντος σε αυτά. Και επειδή αυτές είναι βούρτσες που χρησιμοποιούνται απευθείας στο πρόσωπό σας, όσο πιο καθαρές είναι, τόσο το καλύτερο. Οι βούρτσες που χρησιμοποιούνται γύρω από τα μάτια πρέπει να καθαρίζονται τουλάχιστον δύο φορές το μήνα. Όλα τα άλλα αξεσουάρ μπορούν να πλένονται μία φορά το μήνα.
Πώς να καθαρίσετε αυτά τα αξεσουάρ

Η καλύτερη και πιο εμπεριστατωμένη μέθοδος για τον καθαρισμό στα πινέλα του μακιγιάζ σας απαιτεί μόνο νερό και ένα απαλό, σαπούνι, ή εξειδικευμένη βούρτσα καθαρισμού. Το σαπούνι με το νερό μπορεί να αφυδατώσουν τις τρίχες του πινέλου, ειδικά αν είναι από φυσική τρίχα.

• Δοκιμάστε να φτιάξετε ένα διάλυμα από ένα μέρος μωρουδιακό σαμπουάν και τέσσερα μέρη νερού
• Βρέξτε τις τρίχες με χλιαρό νερό
• Τοποθετήστε μια σταγόνα από το διάλυμα στην παλάμη του χεριού σας
• Κάντε απαλό μασάζ στις άκρες των τριχών στην παλάμη σας

Προσοχή: Να θυμάστε πάντα η βάση της κεφαλής της βούρτσας πρέπει να μείνει μακριά από νερό και σαπούνι. Οι τρίχες είναι κολλημένες στη βάση και το νερό με το σαπούνι μπορεί να κάνουν την κόλλα να αποσυντεθεί και τις τρίχες να χαλαρώσουν και να πέσουν.

Ξεπλύνετε τις τρίχες με νερό, αλλά τινάξτε και σκουπίστε τις καλά με μια καθαρή πετσέτα, για να απομακρύνετε την υπερβολική υγρασία. Αφήστε τα βουρτσάκια να στεγνώσουν ακόμα περισσότερο και να φύγει κάθε ίχνος υγρασίας. Ακουμπήστε τα στην άκρη ενός πάγκου με τις τρίχες τους να είναι στο κενό. Αυτό επιτρέπει στην κεφαλή της βούρτσας να στεγνώσει τελείως. Ποτέ μην αφήνετε τα πινέλα σας να στεγνώσουν πάνω σε μια πετσέτα, καθώς οι τρίχες μπορεί να γίνει μουχλιάσουν.

Οι οφθαλμικές ημικρανίες προκαλούν απώλεια της όρασης, ή τύφλωση, η οποία διαρκεί λιγότερο από μία ώρα, μαζί με -ή μετά από- μια ημικρανία. Οι ειδικοί μερικές φορές αποκαλούν αυτά τα επεισόδια και ως “ημικρανίες αμφιβληστροειδούς”, ή και “μονοφθαλμικές ημικρανίες” (δηλαδή στο ένα μάτι).

Οι οφθαλμικές ημικρανίες είναι ένα σπάνιο, σε γενικές γραμμές, πρόβλημα. Επηρεάζει περίπου 1 στους 200 ανθρώπους από εκείνους που έχουν ημικρανίες. Έρευνες δείχνουν ότι σε πολλές περιπτώσεις, τα συμπτώματα στις οφθαλμικές ημικρανίες οφείλονται επί της ουσίας σε άλλα υποκείμενα προβλήματα.