Πολλοί άνθρωποι θέλουν να μάθουν την απάντηση στην ερώτηση: Πόσα κιλά πρέπει να είμαι κανονικά;
Ωστόσο, δεν υπάρχει ένα ενιαίο υγιές ιδανικό βάρος για κάθε άτομο, επειδή διάφοροι παράγοντες διαδραματίζουν κάποιο ρόλο ο καθένας. Αυτοί περιλαμβάνουν την ηλικία, τον λόγο μυών-λίπους, το ύψος, το φύλο και τη διανομή σωματικού λίπους, ή το σχήμα του σώματος.
Το υπερβολικό σωματικό βάρος μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει μια σειρά από προβλήματα υγείας, όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης τύπου 2, η υψηλή αρτηριακή πίεση (υπέρταση) και τα καρδιαγγειακά προβλήματα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι όποιος έχει περιττά κιλά, έχει και προβλήματα υγείας. Ωστόσο, οι ερευνητές πιστεύουν ότι αν και αυτά τα παραπάνω κιλά μπορεί να μην επηρεάζουν επί του παρόντος την υγεία ενός ατόμου, αν δεν διατηρήσει υπό έλεγχο το σωματικό του βάρος είναι πιθανό αποκτήσει τέτοια προβλήματα στο μέλλον.
Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε σχετικά με τους τέσσερις βασικούς τρόπους υπολογισμού και σύγκρισης του ιδανικού σας βάρους.
Μέθοδος 1: Δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ)
Ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) είναι ένα κοινό “εργαλείο” για να προσδιοριστεί το εάν ένα άτομο έχει το κατάλληλο σωματικό βάρος. Ουσιαστικά μετράει το βάρος ενός ατόμου σε σχέση με το ύψος του.
Σύμφωνα με το βρετανικό Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH):
- Αν ο ΔΜΣ είναι μικρότερος από 18,5 σημαίνει ότι το άτομο είναι λιποβαρές.
- Αν ο ΔΜΣ είναι μεταξύ 18,5 και 24,9 τότε το άτομο έχει ιδανικό βάρος.
- Αν ο ΔΜΣ είναι μεταξύ 25 και 29,9 τότε το άτομο είναι υπέρβαρο.
- Αν ο ΔΜΣ είναι πάνω από 30 τότε το άτομο είναι παχύσαρκο.
Υπολογίστε τον δικό σας Δείκτη Μάζας Σώματος
Για να υπολογίσετε τον δικό σας ΔΜΣ, κάντε ένα κλικ ΕΔΩ στο μοναδικό online εργαλείο του Iatropedia.gr
Διάγραμμα συσχέτισης βάρους και ύψους με βάση τον ΔΜΣ
Το παρακάτω διάγραμμα βάρους και ύψους καθορίζει το ιδανικό βάρος ενός ατόμου με σχέση με το ύψος του.
ιδανικό βάρος
Ποιο είναι το πρόβλημα με τον Δείκτη Μάζας Σώματος;
Ο ΔΜΣ είναι ένας πολύ απλοϊκός υπολογισμός για το ιδανικό βάρος. Μπορεί να λαμβάνει υπόψη το ύψος, αλλά δεν λαμβάνει υπόψη παράγοντες όπως:
- η περιφέρεια μέσης ή των γοφών
- η αναλογία, ή κατανομή του λίπους στο εμβαδόν του σώματος
- η αναλογία της μυϊκής μάζας ως προς το λίπος
Αυτοί οι παράγοντες, επίσης, μπορεί να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην υγεία.
Οι επαγγελματίες αθλητές, για παράδειγμα, τείνουν να έχουν πολύ λίγο σωματικό λίπος. Μπορεί λοιπό να έχουν σχετικά υψηλό ΔΜΣ, επειδή έχουν πολύ περισσότερη μυϊκή μάζα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι υπέρβαροι.
Ο ΔΜΣ μπορεί επίσης να προσφέρει μια γενική ιδέα για το εάν το σωματικό βάρος ενός ατόμου είναι υγιές και είναι χρήσιμο για την καταγραφή των τάσεων στις δημογραφικές μελέτες για θέματα υγείας. Ωστόσο, δεν πρέπει να είναι το μοναδικό μέτρο για το ιδανικό βάρος ενός ατόμου.
Μέθοδος 2: Αναλογία μέσης-γοφών
Ο λόγος μέσης-γοφών ενός ατόμου συγκρίνει την περιφέρεια της μέσης του, ως προς εκείνη των γοφών του.
Έρευνες έχουν δείξει ότι όσοι έχουν περισσότερο σωματικό λίπος γύρω από την μέση τους είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν καρδιαγγειακές παθήσεις και διαβήτη. Όσο υψηλότερη είναι η περιφέρεια της μέσης ως προς τους γοφούς, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος.
Γι' αυτό η αναλογία μέσης-γοφών είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για να βρει κανείς αν είναι στο ιδανικό βάρος, ή όχι.
Υπολογίστε την δική σας αναλογία μέσης-γοφών
Για να υπολογίσετε την δική σας αναλογία μέσης-γοφών κάντε κλικ ΕΔΩ στο μοναδικό online “εργαλείο” του Iatropedia.gr
Τι σημαίνουν τα αποτελέσματα
Το πώς η αναλογία αυτή επηρεάζει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου διαφέρει μεταξύ ανδρών και γυναικών, επειδή τείνουν να έχουν διαφορετικά σχήματα σώματος.
Από επιστημονικές μελέτες προκύπτει ότι η αναλογία μέσης-γοφών μπορεί να επηρεάσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου ως εξής:
Για άνδρες:
Αν είναι κάτω από 0,9: Ο κίνδυνος καρδιαγγειακών προβλημάτων υγείας είναι χαμηλός.
Αν είναι από 0,9 έως 0,99: Ο κίνδυνος είναι μέτριος.
Αν είναι από 1 και πάνω: Ο κίνδυνος είναι υψηλός.
Για γυναίκες:
Αν είναι κάτω από 0,8: Ο κίνδυνος είναι χαμηλός.
Αν είναι από 0,8 έως 0,89: Ο κίνδυνος είναι μέτριος.
Αν είναι από 0,9 ή παραπάνω: Ο κίνδυνος είναι υψηλός.
Ωστόσο, τα στοιχεία αυτά μπορεί να διαφέρουν, ανάλογα με την πηγή και τον πληθυσμό στον οποίο εφαρμόζονται. Η αναλογία μέσης-γοφών μπορεί να αποτελεί καλύτερο προγνωστικό παράγοντα για καρδιακές προσβολές και άλλους κινδύνους υγείας σε σχέση με τον ΔΜΣ, ο οποίος δεν λαμβάνει υπόψη την κατανομή του λίπους.
Μια του 2013 έρευνα επί 1.349 εθελοντών σε 11 χώρες έδειξε, ότι και εκείνοι με υψηλότερη αναλογία μέσης-γοφών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ιατρικών και χειρουργικών επιπλοκών, που σχετίζονται με χειρουργική επέμβαση παχέος εντέρου.
Ωστόσο, η αναλογία μέσης-γοφών δεν υπολογίζει ακρίβεια το συνολικό ποσοστό σωματικού λίπους ενός ατόμου, ή την συσχέτιση μυών και λίπους.
Μέθοδος 3: Ποσοστό λίπους
Το ποσοστό σωματικού λίπους είναι ο λόγος του βάρους του λίπους ενός ατόμου ως προς το συνολικό του βάρος.
Το συνολικό σωματικό λίπος περιλαμβάνει το απαραίτητο λίπος και το αποθηκευτικό λίπος.
Απαραίτητο λίπος: Ένα άτομο χρειάζεται λίπος για να επιβιώσει. Παίζει ρόλο σε ένα ευρύ φάσμα σωματικών λειτουργιών. Για τους άνδρες, είναι υγιές να έχουν το 2 έως 4% της σωματικής τους σύστασης ως απαραίτητο λίπος. Για τις γυναίκες, το ποσοστό αυτό είναι στο 10% με 13%.
Αποθηκευτικό λίπος: Ο λιπαρός ιστός προστατεύει τα εσωτερικά όργανα στο στήθος και την κοιλιά και το σώμα μπορεί, όταν χρειάζεται, να το χρησιμοποιήσει για ενέργεια.
Εκτός από τις κατά προσέγγιση οδηγίες για άνδρες και γυναίκες, το ιδανικό συνολικό ποσοστό λίπους μπορεί να εξαρτάται από τον τύπο σώματος, ή το επίπεδο δραστηριότητας ενός ατόμου.
Ένα μεγάλο ποσοστό λίπους μπορεί να υποδεικνύει μεγαλύτερο κίνδυνο για:
Διαβήτη
Καρδιακή νόσο
Υπέρταση
Εγκεφαλικό επεισόδιο
Ο υπολογισμός του ποσοστού σωματικού λίπους μπορεί να είναι ένας καλός τρόπος μέτρησης του επιπέδου φυσικής κατάστασης ενός ατόμου, επειδή αντικατοπτρίζει τη σύνθεση του σώματος του ατόμου. Ο ΔΜΣ, αντίθετα, δεν κάνει διάκριση μεταξύ λίπους και μυϊκής μάζας.
Πώς να μετρήσετε το σωματικό λίπος
Σε γενικές γραμμές αν το βάρος σας είναι 100 και έχετε 10% λίπος, αυτό σημαίνει ότι το σώμα σας αποτελείται από 10 κιλά λίπους και 90 κιλά άλιπης μάζας σώματος (οστά, μύες, ιστοί των οργάνων, αίμα κλπ).
Κάντε ένα κλικ ΕΔΩ για να υπολογίσετε το ποσοστό λίπους στο σώμα σας
Σημειώσεις:
Στο πεδίο "Weight" συμπληρώστε το βάρος σας σε κιλά
Στο πεδίο "Waist" συμπληρώστε την περιφέρεια της μέσης σας σε εκατοστά
Στο πεδίο "Wrist" συμπληρώστε την περιφέρεια του καρπού σας σε εκατοστά*
Στο πεδίο "Hips" συμπληρώστε την περιφέρεια των γοφών σας σε εκατοστά*
Στο πεδίο "Forearm" συμπληρώστε το μήκος του χεριού σας από τον αγκώνα μέχρι τις άκρες των δακτύλων σας*
Στη συνέχεια επιλέξτε “Female” αν είστε γυναίκα, ή “Male” αν είστε άντρας
Πατήστε “Calculate Body Fat” και δείτε το αποτέλεσμα
[*μόνο οι γυναίκες είναι απαραίτητο να συμπληρώσουν αυτό το πεδίο]
Μια ορισμένη ποσότητα λίπους είναι απαραίτητη για τις λειτουργίες του σώματος. Το λίπος ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματος, μονώνει τα όργανα και τους ιστούς και είναι η κύρια μορφή αποθήκευσης ενέργειας του σώματος.
Για περισσότερες πληροφορίες για το ποσοστό λίπους κάντε κλικ ΕΔΩ.
Επεξηγηματικό βίντεο
Σε αυτό το βίντεο από την εταιρεία What Matters Nutrition, ο διαιτολόγος David Brewer εξετάζει το ζήτημα του ιδανικού βάρους, αναλύοντας πολλά από τα σημεία που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Μετάφραση/απόδοση από Iatropedia.gr με πληροφορίες από το https://www.medicalnewstoday.com
Στη διατροφική αλυσίδα και κατ’ επέκταση στον ανθρώπινο οργανισμό καταλήγουν σύμφωνα με τους επιστήμονες πολλά από τα πλαστικά που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας και δυστυχώς πετάμε ανεξέλεγκτα.
Όπως καταγράφουν τα επίσημα στοιχεία, σχεδόν οκτώ δισεκατομμύρια τόνοι πλαστικού βγαίνουν στον ωκεανό κάθε χρόνο. Αυτή η τεράστια ποσότητα πλαστικού είτε βγαίνει στην ξηρά είτε διασπάται σε μικροσκοπικά κομμάτια που έχουν διάμετρο μικρότερη από 5 χιλιοστά και ονομάζονται μικροπλαστικά. Αυτά τα μικροπλαστικά παραμένουν στην επιφάνεια των νερών ή βυθίζονται σύμφωνα με το βάρος τους. Αυτά με τη σειρά τους λαμβάνονται ως τροφή από τη θαλάσσια ζωή, συμπεριλαμβανομένων των ψαριών, των οστρακοειδών, των μαλακίων, των αχιβάδων κ.λπ. Μερικά από αυτά κατευθύνονται έτσι στην ανθρώπινη τροφική αλυσίδα μέσω ψαριών, πτηνών κ.λπ.
Μέχρι τώρα οι επιστήμονες υποπτευόταν ότι τέτοια μικροπλαστικά ενδέχεται να υπάρχουν στο ανθρώπινο έντερο. Για το λόγο αυτό μελέτησαν ανθρώπινα περιττώματα και βρήκαν ίχνη από μικροπλαστικά στα ανθρώπινα κόπρανα. Τα αποτελέσματα αυτής της νέας μελέτης που διεξήχθη από την Υπηρεσία Περιβάλλοντος της Αυστρίας, παρουσιάστηκαν στη συνάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γαστρεντερολογίας στη Βιέννη.
Όπως ανέφερε ο Philip Schwable, γαστρεντερολόγος του πανεπιστημίου της Βιέννης, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης, όλοι οι συμμετέχοντες στη μελέτη εξετάστηκαν για το αν εμπεριέχουν ίχνη πλαστικών στα κόπρανα τους.
Για τη μελέτη αυτή εξετάστηκαν πρώτα τα δείγματα κοπράνων από 8 συμμετέχοντες από 8 διαφορετικές χώρες - Αυστρία, Ιταλία, Φινλανδία, Ιαπωνία, Ολλανδία, Πολωνία, Ρωσία και Ηνωμένο Βασίλειο. Όλοι οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να κρατήσουν ημερολόγιο με το τι τρώγανε για μία εβδομάδα και έπειτα να δώσουν ένα δείγμα από τα κόπρανα τους σε αποστειρωμένα γυάλινα δοχεία. Αυτά τα δοχεία μεταφέρθηκαν σε ένα εργαστήριο στη Βιέννη, όπου και αναλύθηκαν με τη χρήση της υπέρυθρης μικροσκοπικής φασματοσκοπίας με μετασχηματισμό Fourier για να ανιχνευθεί η παρουσία των μικροπλαστικών.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι καθένα από τα οκτώ άτομα είχε όντως ίχνη μικροπλαστικών στα κόπρανά του.
Η συνήθης μορφή πλαστικών που βρέθηκε ήταν τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο που προέρχεται από σακούλες πολυαιθυλενίου. Άλλες μορφές πλαστικών που σημειώθηκαν ήταν το πολυπροπυλένιο - που συνήθως απαντώνται σε καπάκια φιαλών και πολυβινυλοχλωρίδιο ή PVC που βρίσκονται σε πλαστικούς σωλήνες.
Εννέα από τα δέκα είδη πλαστικών που ερευνήθηκαν βρέθηκαν σε όλα τα δείγματα κοπράνων. Η ποσότητα των πλαστικών που βρέθηκαν ήταν 20 σωματίδια μικροπλαστικών ανά 10 γραμμάρια δείγματος κοπράνων.
Όπως εξήγησε ο κ. Schwable αυτή η πιλοτική μελέτη απέδειξε ότι τα πλαστικά βρίσκονται στα κόπρανα των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και τώρα σχεδιάζουν μεγαλύτερες μελέτες με μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων. Σχεδιάζουν επίσης να μελετήσουν τις επιβλαβείς επιπτώσεις αυτών των πλαστικών στους ανθρώπους. Οι ερευνητές εκτιμούν από αυτά τα αποτελέσματα ότι «περισσότερο από το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού μπορεί να έχει μικροπλαστικά στα κόπρανα του».
Αυτά τα μικροπλαστικά σωματίδια θα μπορούσαν να διεισδύσουν στο λεμφικό σύστημα των ανθρώπων και των ζώων όπως επεσήμαναν οι ερευνητές. Η μακροχρόνια βλάβη από αυτό στα έντερα, στα ορμονικά συστήματα και σε άλλα όργανα δεν έχει ακόμη μελετηθεί λεπτομερώς. Οι συγγραφείς της μελέτης, παροτρύνουν τις κυβερνήσεις και τους πληθυσμούς να μειώσουν τη χρήση πλαστικών και να αυξήσουν την ανακύκλωση.
Πηγές: Ananya Mandal MD, Medical Doctor, Clinical Pharmacologist
https://www.news-medical.net/news/20181022/Plastics-now-commonly-found-in-human-stools.aspx
https://www.researchgate.net/publication/328410183_Assessment_of_microplastic_concentrations_in_human_stool_-_Preliminary_results_of_a_prospective_study
Η υπερδραστήρια κύστη αφορά στην επείγουσα ανάγκη για ούρηση, συνήθως με αυξημένη ημερήσια συχνότητα ούρησης και νυκτουρία. Πρόκειται για ένα σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας που απασχολεί εκατομμύρια ανθρώπους ανά την υφήλιο, με τι γυναίκες να υποφέρουν συχνότερα από αυτή την πάθηση.
Σύμφωνα με τη μελέτη EPIC, η οποία συμπεριέλαβε συμμετέχοντες από 4 ευρωπαϊκές χώρες και το Καναδά, διαπιστώθηκε, ότι περίπου το 11% των ανδρών και το 13% των γυναικών σε αυτές τις χώρες υποφέρουν από συμπτώματα υπερδραστήριας κύστης.
Συγκριτικά δε, με άλλες χρόνιες παθήσεις, η συχνότητα εμφάνισης της συγκεκριμένης είναι υψηλότερη από εκείνη του διαβήτη, του άσθματος και του εκζέματος.
Όπως μας εξηγεί ο ουρολόγος-ανδρολόγος Δρ. Μάρκος Καραβιτάκης, υπάρχουν κάποιες συμπεριφορικές παρεμβάσεις που μπορούν να υιοθετηθούν για τη μείωση των ενοχλημάτων.
Η μία εξ αυτών περιλαμβάνει συνήθειες που μπορεί να τροποποιηθούν για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της ουροδόχου κύστης ή για την προαγωγή της υγείας της, ενώ η άλλη τεχνικές εκπαίδευσης που στοχεύουν στη διδασκαλία δεξιοτήτων για τον έλεγχο των συμπτωμάτων της δυσλειτουργίας της ουροδόχου κύστης.
Η εκπαίδευση των ασθενών, όπως λέει, ενισχύει την κατανόηση της αντίληψης της φυσιολογικής ή μη λειτουργίας της ουροδόχου κύστης, η οποία στη συνέχεια χρησιμεύει ως βάση για την κατανόηση των συγκεκριμένων στρατηγικών που μπορούν να συστηθούν για τη διαχείριση της υπερδραστήριας κύστης και της επιτακτικής ακράτειας ούρων.
Τα άτομα που έχουν επείγουσα ανάγκη για ούρηση και επιτακτική ακράτεια ούρων μπορεί να μη γνωρίζουν ποιο είναι το κατάλληλο χρονοδιάγραμμα ούρησης και μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματά τους αλλάζοντας το μοτίβο ούρησης. Για τους ασθενείς αυτούς συστήνεται η εφαρμογή ενός προγράμματος, δηλαδή η ούρηση με ένα σταθερό πρόγραμμα κάθε 3-4 ώρες, ανεξάρτητα από την ανάγκη ή την επιθυμία τους για ούρηση.
Επιπλέον, τα άτομα αυτά πρέπει να προσέχουν τα τρόφιμα που καταναλώνουν, καθώς μερικά τρόφιμα και ποτά προάγουν τη διούρηση ή την ευερεθιστότητα της ουροδόχου κύστης. Για παράδειγμα, η καφεΐνη, έχει διουρητική επίδραση όπως επίσης και τα ανθρακούχα ποτά. Ενώ, νεότερα στοιχεία που δείχνουν ότι η ασπαρτάμη και άλλα τεχνητά γλυκαντικά επιδεινώνουν τα συμπτώματα της υπερδραστήριας κύστης.
Η υπερβολική πρόσληψη υγρών μπορεί να επιδεινώσει τις ενοχλήσεις της υπερδραστήριας κύστης και την ακράτεια, ενώ ο περιορισμός τους μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της συγκέντρωσης ούρων, που μπορεί να ερεθίσει τον βλεννογόνο της κύστης και να οδηγήσει σε επείγουσες και συχνές ουρήσεις, αλλά και σε λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Ο ημερήσιος όγκος θα πρέπει να είναι κατά προσέγγιση 6 ποτήρια ανά 24 ώρες (ή 30 ml / kg σωματικού βάρους ανά 24ωρο). Για να μειώσουν τη νυκτουρία, καλό είναι οι ασθενείς να αποφεύγουν την πρόσληψη υγρών περίπου 3-4 ώρες πριν τον ύπνο και να την εντείνουν το πρωί και το απόγευμα.
Η δυσκοιλιότητα επίσης, έχει αποδειχθεί ότι σχετίζεται άμεσα με την ανάγκη για επείγουσα και επιτακτική ούρηση, γι αυτό συνιστάται η πρόσληψη περισσότερων φυτικών ινών, υγρών και περισσότερη άσκηση.
Η παχυσαρκία, σύμφωνα με το γιατρό, συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης συμπτωμάτων υπερδραστήριας κύστης και ένας δείκτης μάζας σώματος μεγαλύτερος από 30 kg / m2 είναι ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου στις γυναίκες και για ακράτεια στους ηλικιωμένους άνδρες. Ενώ, και το κάπνισμα συνδέεται με συμπτώματα του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος στους άνδρες, με επείγουσα ανάγκη και με επιτακτική ακράτεια ούρων στις γυναίκες, κυρίως λόγω του χρόνιου βήχα που προκαλεί.
Όπως επισημαίνει ο γιατρός, μια αλλαγή στον τρόπο ζωής θα διευκολύνει πολύ την καθημερινότητα των ατόμων με συμπτώματα υπερδραστήριας κύστης και / ή επιτακτικής ακράτειας ούρων.
Η καλή πνευματική ικανότητα καθώς και η καλή φυσική κατάσταση στην οποία διατηρεί το σώμα του ένα άτομο, μπορούν σύμφωνα με τους επιστήμονες, να αποτρέψουν ή να καθυστερήσουν μια ενδεχόμενη αναπηρία ή δυσκινησία σε μεγάλη ηλικία.
Καθώς μεγαλώνουμε, μπορούμε να αναπτύξουμε ορισμένες «αναπηρίες» ή δυσκινησίες που δυσκολεύουν το περπάτημα μας, το να ανέβουμε σκάλες ή να σκαρφαλώσουμε κάπου, να κρατήσουμε μια καλή ισορροπία και γενικότερα να διατηρήσουμε αυτές τις λεπτές κινητικές δεξιότητές μας που στις νεαρές ηλικίες μας φαίνονταν απόλυτα φυσιολογικές. Δυστυχώς, οι αλλαγές αυτές στο σώμα μας και στην ενέργεια που αυτό εκπέμπει, αλλά και στις πληροφορίες που δίνει ο εγκέφαλος μας για να γίνουν τέτοιες «άνετες» κινήσεις, μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητά μας να εκτελούμε τα καθημερινά μας καθήκοντα, και ενδεχομένως μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια της ανεξαρτησίας μας και μείωση της ποιότητας ζωής μας. Ποιος θέλει άλλωστε, να εξαρτάται από τα μέλη της οικογένειας του, ή τους φίλους τους μόνο και μόνο για να κάνει μερικές καθημερινές δουλειές, όπως το να καθαρίσει το σπίτι του, ή να ανέβει στο πατάρι να κατεβάσει τα χαλιά, ή να φέρει τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ ή ακόμα και να στολίσει το Χριστουγεννιάτικο δέντρο κ.λπ..
Οι επιστήμονες επισημαίνουν μάλιστα, ότι συχνά αυτές οι δυσκολίες στην κίνηση είναι δυνατόν, αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, να οδηγήσουν σε μόνιμη αναπηρία το άτομο.
Για παράδειγμα, όπως λένε, η καλή μυϊκή δύναμη μας βοηθά να διατηρήσουμε την ικανότητα να λειτουργούμε καλά. Και ο μέχρι σήμερα έρευνες, έχουν δείξει ότι απαιτείται ελάχιστο επίπεδο αντοχής για μια καλή φυσική λειτουργία. Όσο πιο δυνατοί λοιπόν, είναι οι ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, τόσο καλύτερα μπορούν να λειτουργούν στην καθημερινότητά τους και να αποτρέψουν κάποια μελλοντική αναπηρία.
Μια ομάδα ερευνητών εξέτασε διεξοδικά τις πληροφορίες από μια μελέτη που ονομάζεται SHARE και της οποία τα ευρήματα δημοσίευσε η Εφημερίδα της Αμερικανικής Εταιρείας Γηριατρικής, προκειμένου να διαπιστώσει το πώς μπορεί να αποφευχθεί κάποια αναπηρία στα άτομα μεγάλης ηλικίας. Η έρευνα περιελάμβανε 30.434 άτομα ηλικίας από 50 ετών και άνω, από τις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Ισραήλ και συγκέντρωσε πληροφορίες σχετικά με την υγεία τους, την οικονομική τους επιφάνεια καθώς και, την κοινωνική και οικογενειακή τους κατάσταση.
Οι ερευνητές ανέλυσαν τις απαντήσεις των συμμετεχόντων στην έρευνα, από τις δέκα ερωτήσεις που τους δόθηκαν σχετικά με την ικανότητά τους. Στις ερωτήσεις ζήτησαν να μάθουν αν περπατούν καθημερινά και πόσο, αν κάθονται και πόσες ώρες, αν μπορούν να ανέβουν σκάλες χωρίς να κάνουν διαλείμματα, αν μπορούν να μετακινήσουν μεγάλα αντικείμενα, αν μπορούν να σηκώσουν βάρη κ.λπ.
Στη συνέχεια εξέτασαν την ικανότητα τους να θυμούνται, να σκέφτονται και να λαμβάνουν αποφάσεις και πώς αυτά τους επηρεάζουν με την πάροδο του χρόνου
Από τη διεξοδική αυτή ανάλυση, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η διατήρηση της δύναμης και η προστασία της ψυχικής ικανότητας μπορεί να αποτρέψουν ή να καθυστερήσουν την αναπηρία σε ένα άτομο.
Για το λόγο αυτό προτείνουν οι ενήλικες που ασχολούνται με πράγματα που κρατούν σε εγρήγορση την πνευματική τους και τη σωματική τους κατάσταση να τα συνεχίσουν καθώς τόσο η σωματική όσο και η διανοητική «εκπαίδευση» βοηθούν στο να επιβραδυνθεί η φυσική παρακμή του γήρατος και έτσι ενδεχομένως να αποτρέψουν μελλοντικά προβλήματα όπως την απώλεια της ανεξαρτησίας τους από μια αναπηρία, τη μειωμένη ποιότητα ζωής, τη πιθανότητα εμφάνισης κατάθλιψης και άνοιας ή ακόμη και το θάνατο.
Πηγές:
http://www.healthinaging.org/blog/older-adults-with-strong-grip-good-memorydecision-making-skills-may-avoid-or-delay-disability/
https://www.news-medical.net/news/20181025/Good-mental-ability-and-grip-strength-may-prevent-or-delay-disability-in-older-adults.aspx
Kate Anderton B.Sc., Biomedical Sciences, Cell Biology
Η Βιοπληροφορική με τη συνεργασία των επιστημών της Μοριακής Βιολογίας και της Πληροφορικής, αποτελεί πλέον ένα σύγχρονο ερευνητικό πεδίο για τους επιστήμονες. Στόχος της είναι να γίνει κατανοητή η λειτουργία των πολύπλοκων βιολογικών συστημάτων και των παθογενετικών μηχανισμών, έτσι ώστε, η έγκαιρη διάγνωση να οδηγεί σε στοχευμένη και εξατομικευμένη θεραπεία.
Research Center on Computational Biomarkers - RCCBm
Με έναυσμα το νέο αυτό πεδίο εξερεύνησης ξεκίνησε η λειτουργία του μοναδικού στο είδος του Κέντρο Ερευνών με το όνομα «Research Center on Computational Biomarkers - RCCBm» (Ερευνητικό Κέντρο Υπολογιστικών Βιοδεικτών) http://www.rccbm.org/.
Όπως ανακοίνωσαν στο 30 Διεθνές Συνέδριο για τη Γενετική, Γηριατρική και την Έρευνα νευροεκφυλιστικών νόσων, "GeNeDis 2018" (‘Genetics, Geriatrics and Neurodegenerative Diseases Research’) με τίτλο: Health Aging and Mental Wellness in the new digital era που έγινε στο Τορόντο του Καναδά ο καθηγητής Παναγιώτης Βλάμος που ηγείται του Εργαστηρίου Βιοπληροφορικής και Ανθρώπινης Ηλεκτροφυσιολογίας (BiHELab) του Ιονίου Πανεπιστημίου, ο έλληνας ερευνητής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Ελβετίας (ΕΤΗ) και στο Global Brain Health Institute (GBHI) του Δουβλίνου, αλλά και αποδέκτης του “EIT Innovators Award 2018” από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Καινοτομίας και Τεχνολογίας Δρ. Ιωάννης Ταρνανάς και ο καθηγητής Φυσικής και Επιστήμης Υπολογιστών Ηλίας Κοτσιρέας που ηγείται του Εργαστηρίου CARGO Lab του Πανεπιστημίου Wilfrid Laurier στον Καναδά το Κέντρο αυτά θα έχει την έδρα του στη Ζυρίχη της Ελβετίας και προς το παρόν μια ερευνητική Μονάδα στο Τορόντο, ενώ συζητιέται μελλοντικά και η ίδρυση μιας Μονάδας και στην Ελλάδα.
Επιπλέον, θα υποστηρίζεται από το αντίστοιχο ελβετικό Ίδρυμα και αναμένεται να ξεκινήσει την πλήρη λειτουργία του με την έναρξη του νέου έτους, επικεντρώνοντας την έρευνά του στον εντοπισμό των σημαντικότερων βιοδεικτών που αφορούν τους μηχανισμούς εξέλιξης νευροεκφυλιστικών νόσων, όπως Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον, πολλαπλή σκλήρυνση, πλάγια μυοατροφική σκλήρυνση, κ.ά.
Αναβάθμιση της πληροφορίας και των δεδομένων
Η πρωτοβουλία αυτή σύμφωνα με τους επιστήμονες θα βοηθήσει στην αναβάθμιση των πηγών και της διαθεσιμότητας των βιολογικών δεδομένων προς την κατεύθυνση της Ιατρικής Ακριβείας, θα συμβάλλει στο σχεδιασμό καινοτόμων μοντέλων, βάσει ενός συνόλου παραμέτρων που προσδιορίζουν μοναδικά τον ανθρώπινο οργανισμό με ακρίβεια, και θα επιτρέψει να έχουν ακριβέστερες και πιο εξειδικευμένες επιλογές υγειονομικής περίθαλψης για τον κάθε ασθενή, τόσο σε επίπεδο πρόληψης, όσο και σε επίπεδο θεραπείας.
Το κέντρο θα συνδυάζει εργαλεία Εφαρμοσμένων Μαθηματικών, Εξόρυξης Δεδομένων, Μοντελοποίησης, Βιοφυσικής, Βιοχημείας, Βιοπληροφορικής, Νευροπληροφορικής, ενώ τα βιολογικά δεδομένα θα αναλύονται με μεθόδους Υπολογιστικών Μαθηματικών καθώς και τη χρήση υπερυπολογιστών, ενώ θα έχει συνεργασίες με οργανισμούς υγείας, νοσοκομεία και φαρμακευτικές εταιρείες όχι μόνο στον Καναδά, αλλά και στην Ευρώπη προκειμένου να συγκεντρώσει και να αξιολογήσει κλινικά δεδομένα σε μεγάλη κλίμακα.
Το μέλλον είναι η Ιατρική Ακριβείας
Όπως ανέφερε ο καθηγητής Π. Βλάμος, στόχος του RCCBm, που βρίσκεται ένα επίπεδο πριν την Ιατρική Ακριβείας είναι να οδηγήσει του επιστήμονες στην εξατομικευμένη φαρμακευτική αγωγή για την αναστολή νόσων που δεν γνωρίζουν ακόμη τον μηχανισμό τους με ακρίβεια, με συνέπεια η θεραπεία τους να μην είναι ακόμη εφικτή.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο καθηγητής Βλάμος, προχωρεί ακόμη ένα βήμα παραπέρα ορίζοντας για πρώτη φορά μια καινούργια ερευνητική περιοχή με το όνομα «Υπολογιστικός Νευροεκφυλισμός» (Computational Neurodegeneration) για τον μεγαλύτερο όμιλο επιστημονικών εκδόσεων Springer, δημιουργώντας παράλληλα και ένα «εγχειρίδιο» καθώς όπως λέει, «Ο Υπολογιστικός Νευροεκφυλισμός ουσιαστικά βασίζεται στα Υπολογιστικά Μοντέλα Βιοδεικτών για τις νευροεκφυλιστικές νόσους ορίζοντας ένα καινούργιο πεδίο έρευνας στη Βιοπληροφορική».
Το 10% των νεοπλασιών είναι κακοήθη νοσήματα του αίματος, με πιο συχνά εμφανιζόμενα το λέμφωμα, τη λευχαιμία και το μυέλωμα. Σε ετήσια βάση, περίπου 4.000 Έλληνες εκδηλώνουν αιματολογικό καρκίνο και μεταξύ τους 300 παιδιά.
Ο αιματολογικός καρκίνος επηρεάζει την παραγωγή και τη λειτουργία των κυττάρων του αίματος και ξεκινά κυρίως στον μυελό των οστών, όπου παράγεται το αίμα. Στις περισσότερες μορφές αιματολογικού καρκίνου, η φυσιολογική διαδικασία ανάπτυξης κυττάρων αίματος διακόπτεται από την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη ενός μη φυσιολογικού τύπου κυττάρου αίματος.
Αυτά τα μη φυσιολογικά κύτταρα του αίματος είναι καρκινικά κύτταρα, τα οποία εμποδίζουν το αίμα να εκτελεί βασικές λειτουργίες, όπως η αντιμετώπιση των λοιμώξεων και η πρόληψη της σοβαρής αιμορραγίας.
Η επιστημονική έρευνα φέρνει σημαντική πρόοδο στην αντιμετώπιση των αιματολογικών καρκίνων. Η ανοσοθεραπεία με CAR T - λεμφοκύτταρα αποτελεί επανάσταση στην Ογκολογία και την Αιματολογία, παρέχοντας θεραπευτικές επιλογές σε ασθενείς που δεν έχουν άλλες επιλογές.
ΣΦΕΕ - SFEE
Τα CAR - T λεμφοκύτταρα έχουν σχεδιαστεί να στοχεύουν συγκεκριμένους τύπους αιματολογικού καρκίνου, αξιοποιώντας τις δυνατότητες του ανοσοποιητικού συστήματος. Λαμβάνεται δείγμα Τ – κυττάρων από το αίμα των ασθενών και τροποποιείται γενετικά στο εργαστήριο, προκειμένου να μπορεί να εντοπίζει συγκεκριμένες μορφές καρκίνου.
Τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται πριν επανατοποθετηθούν στον ασθενή και όταν αυτό τελικά συμβαίνει τα αποτελέσματα είναι πολύ θετικά. Παρέχουν αποτέλεσμα με μία και μόνη χορήγηση, εξασφαλίζοντας παράλληλα μείωση του κόστους χημειοθεραπείας από 55% έως 100%. Υπόσχονται, δε, μεγαλύτερη διάρκεια επιβίωσης, καλύτερη και πιο δημιουργική ζωή.
Η θεραπεία που παρέχεται σήμερα περιλαμβάνει επιθετική χημειοθεραπεία, με σημαντικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των ασθενών, κατά τη διάρκεια και μετά τη χορήγησή της. Οι μισοί υποτροπιάζουν, έχοντας πλέον ελάχιστες θεραπευτικές επιλογές. Τα CAR-T λεμφοκύτταρα παρέχουν δυνατότητα θεραπείας σε ασθενείς με περιπτώσεις με περιορισμένες επιλογές και μπορούν να αποδειχθούν σωτήρια, αυξάνοντας το προσδόκιμο επιβίωσης στα 70 έτη.
Οι επιστήμονες σημειώνουν πως, σε ετήσια βάση, υπάρχουν περίπου 44.000 νέες διαγνώσεις αιματολογικών καρκίνων στην Ευρώπη. Εκτιμούν πως με τη νέα θεραπεία μπορούν να σωθούν ετησίως 9.400 ζωές και να κερδηθούν συνολικά 300.000 έτη ζωής στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για ένα καλύτερο αύριο
Δεν θα επαναπαυτούμε μέχρι που η κάθε μέρα να γίνει μία καλύτερη μέρα. Μέχρι που να μην δοκιμάζεται καμία οικογένεια από την αρρώστια. Μέχρι που οι ασθένειες όπως ο διαβήτης να πάψουν να καταδυναστεύουν τη ζωή των ανθρώπων. Και ο καρκίνος να πάψει να προκαλεί τρόμο.
Με περισσότερα από επτά χιλιάδες νέα φάρμακα υπό ανάπτυξη, δεν θα επαναπαυτούμε μέχρι που όλοι όσοι πάσχουν από μία ασθένεια να μπορούν να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο.
Η νόσος του Alzheimer (AD) είναι ένας τύπος άνοιας, που προκαλεί απώλεια μνήμης και προβλήματα με τη σκέψη και τη λήψη αποφάσεων. Τα άτομα με Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας έχουν δυσκολίες στην εκτέλεση των καθημερινών δραστηριοτήτων που οι άλλοι μπορεί να θεωρούν ρουτίνα.
Η άνοια δεν επιβαρύνει μόνο τους ανθρώπους που ζουν με αυτήν αλλά και τους φροντιστές τους. Μαζί με προβλήματα που σχετίζονται με τη μνήμη, την ομιλία και τη λήψη αποφάσεων, η άνοια μπορεί να προκαλέσει νευροψυχιατρικά συμπτώματα, όπως κατάθλιψη, άγχος, αλλαγές στη διάθεση, αυξημένη ευερεθιστότητα και αλλαγές στην προσωπικότητα και τη συμπεριφορά. Οι άνθρωποι που έχουν άνοια έχουν επίσης διπλάσιο κίνδυνο για πτώσεις σε σύγκριση με άτομα χωρίς άνοια. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, κάθε χρόνο περίπου το 60% των ηλικιωμένων που πάσχουν από κάποια μορφής άνοια έχουν κάποιου είδους πτώση και, σε πολλές περιπτώσεις επικίνδυνη.
Σύμφωνα με τους ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Ελσίνκι και συγγραφείς της μελέτης: Hanna-Maria Roitto, MD; Hannu Kautiainen, biostatistician; Hannareeta Öhman, MD; Niina Savikko, RN, PhD; Timo E. Strandberg MD, PhD; Minna Raivio MD, PhD; Marja-Liisa Laakkonen MD, PhD; and Kaisu H. Pitkälä, MD, PhD; η ύπαρξη νευροψυχιατρικών συμπτωμάτων μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πτώσης ηλικιωμένων ατόμων που πάσχουν από Αλτσχάιμερ ή άνοια. Ενώ ως γνωστόν, η άσκηση μπορεί να μειώσει τον αριθμό πτώσεων σε ηλικιωμένους που πάσχουν από άνοια.
Ωστόσο, όπως λένε, δεν γνωρίζουν πολλά για το πώς τα νευροψυχιατρικά συμπτώματα μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο πτώσεων ενώ, γνωρίζουν ακόμα λιγότερα για το πώς η άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο πτώσης στα άτομα με άνοια και νευροψυχιατρικά συμπτώματα.
Για το λόγο αυτό, η ερευνητική ομάδα αποφάσισε να διερευνήσει αν η άσκηση θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο πτώσης σε κοινότητες ατόμων με Αλτσχάιμερ που είχαν επίσης νευροψυχιατρικά συμπτώματα.
Για να μάθουν περισσότερα, οι ερευνητές μετα-ανάλυσαν μια μεγάλη μελέτη (δοκιμή FINALEX) που διερεύνησε τα αποτελέσματα ενός προγράμματος άσκησης για τους ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας που έπασχαν με Αλτσχάιμερ (AD) Η μελέτη περιελάμβανε ομάδες ατόμων που ζούσαν με διαφορετικά στάδια AD / άνοιας και με νευροψυχιατρικά συμπτώματα. Τα ευρήματά τους δημοσιεύθηκαν στην Εφημερίδα της Αμερικανικής Εταιρείας Γηριατρικής.
Η αρχική μελέτη FINALEX εξέτασε και συνέκρινε ηλικιωμένους που έκαναν άσκηση στο σπίτι με ηλικιωμένους που δεν έκαναν ποτέ άσκηση αλλά είχαν κανονική φροντίδα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα που έκαναν άσκηση είχαν μικρότερο κίνδυνο για πτώσεις από εκείνους που δεν ασκήθηκαν ποτέ.
Επίσης, όπως διαφάνηκε ο κίνδυνος ήταν υψηλότερος για πτώση και στα άτομα που είχαν τις χαμηλότερες βαθμολογίες στις ψυχολογικές εξετάσεις και συγχρόνως δεν ασκούνταν.
Όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, αυτή η μελέτη αποκάλυψε ότι τα άτομα με Αλτσχάιμερ ή άνοια που είχαν επίσης και νευροψυχιατρικά συμπτώματα όπως είναι η κατάθλιψη και το άγχος διέτρεχαν το μεγαλύτερο κίνδυνο για πτώσεις.
Η άσκηση όπως διαπιστώθηκε μπορεί να τους βοηθήσει να μειώσουν αυτό τον κίνδυνο αλλά παραδέχθηκαν ότι είναι απαραίτητο να διεξαχθούν περαιτέρω μελέτες για την επιβεβαίωση αυτών των αποτελεσμάτων.
Πηγή:
www.healthinaging.org/blog/exercise-may-lessen-risk-of-falling-for-older-adults-who-have-alzheimers-disease-and-mental-health-challenges/
Σημαντικά ευρήματα αποκάλυψε μελέτη που διεξήχθη από τους ερευνητές του Πανεπιστημίου του Georgetown, καθώς, όπως διαπίστωσαν μια πρωτεΐνη που διερευνάται για τον πιθανό ρόλο της στον καρκίνο αναδεικνύεται τελικά ως ισχυρός ρυθμιστής του μεταβολισμού.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ως μοντέλα παχυσαρκίας ποντικούς και διαπίστωσαν ότι η αναγκαστική έκφραση της πρωτεΐνης FGFBP3 (BP3) μείωσε σημαντικά τη λιπώδη μάζα των ζώων. Συγκεκριμένα, παρατήρησαν ότι 8 θεραπείες BP3 σε διάστημα 18 ημερών ήταν αρκετές για να μειώσουν το λίπος σε παχύσαρκους ποντικούς κατά περισσότερο από 1/3.
Όπως ανέφερε ο καθηγητής Ογκολογίας και Φαρμακολογίας στο Lombardi Comprehensive Cancer Center, Anton Wellstein, «η έρευνα υποδηλώνει ότι η ΒΡ3 μπορεί να χρησιμεύσει ως μία νέα θεραπεία για την αναστροφή συνθηκών που σχετίζονται με μεταβολικά σύνδρομα όπως είναι η λιπώδης ηπατική νόσος και ο διαβήτης τύπου 2».
Η παχυσαρκία, η οποία πλήττει περισσότερους από 650 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, αποτελεί τον κύριο οδηγό για τα μεταβολικά σύνδρομα, που περιλαμβάνει διαταραχές όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη, η δυσανεξία στη γλυκόζη, η υπέρταση και τα αυξημένα λιπίδια στο αίμα.
Όπως ανέφεραν οι ερευνητές στο επιστημονικό περιοδικό «Scientific Reports», η θεραπεία αυτή μείωσε συνθήκες σχετιζόμενες με την παχυσαρκία όπως είναι η υπεργλυκαιμία και το λιπώδες ήπαρ. Επιπροσθέτως, μία περαιτέρω εξέταση των ποντικών έδειξε ότι η θεραπεία δεν είχε ως αποτέλεσμα οποιεσδήποτε δυσμενείς παρενέργειες.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι η ΒΡ3 είναι μέλος της οικογένειας πρωτεϊνών δέσμευσης αυξητικού παράγοντα ινοβλαστών (FGF) που παίζουν ρόλο σε πολλές βιολογικές διεργασίες όπως την επούλωση πληγών, τη ρύθμιση της κυτταρικής ανάπτυξης και την αντίδραση σε τραυματισμό.
Το ΒΡ3 είναι ένα παράδειγμα μιας πρωτεΐνης «συνοδού» που προσκρούει σε ινοβλάστες (FGFs) για να ενισχύσει τη δραστηριότητά τους. Και όπως λέει, ο καθηγητής Wellstein και οι συνεργάτες του, διαπίστωσαν ότι αυτός ο λεγόμενος «συνοδός» συνδέεται με τρεις ινοβλάστες που βοηθούν στη ρύθμιση του μεταβολισμού. Δύο από τους FGF ρυθμίζουν την αποθήκευση και τη χρήση υδατανθράκων και λιπιδίων και ο τρίτος ρυθμίζει το μεταβολισμό των φωσφορικών αλάτων. Οι ερευνητές λοιπόν, βρήκαν ότι η BP3 συμβάλλει σημαντικά στον μεταβολικό έλεγχο, αναζωογονείται το σάκχαρο του αίματος και το λίπος που επεξεργάζεται στο ήπαρ, χρησιμοποιούνται για την ενέργεια και δεν αποθηκεύονται.
Ωστόσο, όπως αναφέρει ο καθηγητής, αν και τα ευρήματα είναι συναρπαστικά, χρειάζεται περαιτέρω έρευνα πριν η BP3 εξεταστεί ως θεραπεία για το μεταβολικό σύνδρομο.
Επειδή η πρωτεΐνη εμφανίζεται ως φυσική και δεν είναι συνθετικό φάρμακο, οι κλινικές δοκιμές που εξετάζουν τη χρήση της ως θεραπεία θα μπορούσαν να ξεκινήσουν μόνο μετά από μία σειρά προκλινικών μελετών.
Πηγές:
https://www.news-medical.net/news/20181029/Forced-expression-of-a-natural-protein-reduces-fat-in-mice-by-a-third.aspx
Sally RobertsonB.Sc. Biomedical, Health, Life Sciences & Kate Anderton, B.Sc. Biomedical Sciences, Cell Biology
https://www.eurekalert.org/pub_releases/2018-10/gumc-oml102418.php
https://www.nature.com/articles/s41598-018-34238-5
https://www.drugtargetreview.com/news/36387/naturally-occurring-protein-found-to-be-powerful-regulator-of-metabolism/
Τα αξεσουάρ του μέικ-απ είναι μία από τις πιο “ύπουλες” πηγές ερεθισμών και μολύνσεων στο δέρμα του προσώπου.
Τα βουρτσάκια, τα χτενάκια και άλλα συναφή αντικείμενα γεμίζουν με βακτήρια. Αυτά δεν απομακρύνονται σχεδόν ποτέ, αφού σπανίως φροντίζουμε να τα καθαρίζουμε όπως πρέπει.
Πόσο συχνά πρέπει να καθαρίζετε τα πινέλα και τα βουρτσάκια
Για τα βουρτσάκια του concealer και του foundation, πρέπει να τα καθαίζετε τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα για να αποφευχθεί η συσσώρευση προϊόντος σε αυτά. Και επειδή αυτές είναι βούρτσες που χρησιμοποιούνται απευθείας στο πρόσωπό σας, όσο πιο καθαρές είναι, τόσο το καλύτερο. Οι βούρτσες που χρησιμοποιούνται γύρω από τα μάτια πρέπει να καθαρίζονται τουλάχιστον δύο φορές το μήνα. Όλα τα άλλα αξεσουάρ μπορούν να πλένονται μία φορά το μήνα.
Πώς να καθαρίσετε αυτά τα αξεσουάρ
Η καλύτερη και πιο εμπεριστατωμένη μέθοδος για τον καθαρισμό στα πινέλα του μακιγιάζ σας απαιτεί μόνο νερό και ένα απαλό, σαπούνι, ή εξειδικευμένη βούρτσα καθαρισμού. Το σαπούνι με το νερό μπορεί να αφυδατώσουν τις τρίχες του πινέλου, ειδικά αν είναι από φυσική τρίχα.
- Δοκιμάστε να φτιάξετε ένα διάλυμα από ένα μέρος μωρουδιακό σαμπουάν και τέσσερα μέρη νερού
- Βρέξτε τις τρίχες με χλιαρό νερό
- Τοποθετήστε μια σταγόνα από το διάλυμα στην παλάμη του χεριού σας
- Κάντε απαλό μασάζ στις άκρες των τριχών στην παλάμη σας
Προσοχή: Να θυμάστε πάντα η βάση της κεφαλής της βούρτσας πρέπει να μείνει μακριά από νερό και σαπούνι. Οι τρίχες είναι κολλημένες στη βάση και το νερό με το σαπούνι μπορεί να κάνουν την κόλλα να αποσυντεθεί και τις τρίχες να χαλαρώσουν και να πέσουν.
Ξεπλύνετε τις τρίχες με νερό, αλλά τινάξτε και σκουπίστε τις καλά με μια καθαρή πετσέτα, για να απομακρύνετε την υπερβολική υγρασία. Αφήστε τα βουρτσάκια να στεγνώσουν ακόμα περισσότερο και να φύγει κάθε ίχνος υγρασίας. Ακουμπήστε τα στην άκρη ενός πάγκου με τις τρίχες τους να είναι στο κενό. Αυτό επιτρέπει στην κεφαλή της βούρτσας να στεγνώσει τελείως. Ποτέ μην αφήνετε τα πινέλα σας να στεγνώσουν πάνω σε μια πετσέτα, καθώς οι τρίχες μπορεί να γίνει μουχλιάσουν.
Οι οφθαλμικές ημικρανίες προκαλούν απώλεια της όρασης, ή τύφλωση, η οποία διαρκεί λιγότερο από μία ώρα, μαζί με -ή μετά από- μια ημικρανία. Οι ειδικοί μερικές φορές αποκαλούν αυτά τα επεισόδια και ως “ημικρανίες αμφιβληστροειδούς”, ή και “μονοφθαλμικές ημικρανίες” (δηλαδή στο ένα μάτι).
Οι οφθαλμικές ημικρανίες είναι ένα σπάνιο, σε γενικές γραμμές, πρόβλημα. Επηρεάζει περίπου 1 στους 200 ανθρώπους από εκείνους που έχουν ημικρανίες. Έρευνες δείχνουν ότι σε πολλές περιπτώσεις, τα συμπτώματα στις οφθαλμικές ημικρανίες οφείλονται επί της ουσίας σε άλλα υποκείμενα προβλήματα.
