Η καλή πνευματική ικανότητα καθώς και η καλή φυσική κατάσταση στην οποία διατηρεί το σώμα του ένα άτομο, μπορούν σύμφωνα με τους επιστήμονες, να αποτρέψουν ή να καθυστερήσουν μια ενδεχόμενη αναπηρία ή δυσκινησία σε μεγάλη ηλικία.
Καθώς μεγαλώνουμε, μπορούμε να αναπτύξουμε ορισμένες «αναπηρίες» ή δυσκινησίες που δυσκολεύουν το περπάτημα μας, το να ανέβουμε σκάλες ή να σκαρφαλώσουμε κάπου, να κρατήσουμε μια καλή ισορροπία και γενικότερα να διατηρήσουμε αυτές τις λεπτές κινητικές δεξιότητές μας που στις νεαρές ηλικίες μας φαίνονταν απόλυτα φυσιολογικές. Δυστυχώς, οι αλλαγές αυτές στο σώμα μας και στην ενέργεια που αυτό εκπέμπει, αλλά και στις πληροφορίες που δίνει ο εγκέφαλος μας για να γίνουν τέτοιες «άνετες» κινήσεις, μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητά μας να εκτελούμε τα καθημερινά μας καθήκοντα, και ενδεχομένως μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια της ανεξαρτησίας μας και μείωση της ποιότητας ζωής μας. Ποιος θέλει άλλωστε, να εξαρτάται από τα μέλη της οικογένειας του, ή τους φίλους τους μόνο και μόνο για να κάνει μερικές καθημερινές δουλειές, όπως το να καθαρίσει το σπίτι του, ή να ανέβει στο πατάρι να κατεβάσει τα χαλιά, ή να φέρει τα ψώνια από το σούπερ μάρκετ ή ακόμα και να στολίσει το Χριστουγεννιάτικο δέντρο κ.λπ..
Οι επιστήμονες επισημαίνουν μάλιστα, ότι συχνά αυτές οι δυσκολίες στην κίνηση είναι δυνατόν, αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, να οδηγήσουν σε μόνιμη αναπηρία το άτομο.
Για παράδειγμα, όπως λένε, η καλή μυϊκή δύναμη μας βοηθά να διατηρήσουμε την ικανότητα να λειτουργούμε καλά. Και ο μέχρι σήμερα έρευνες, έχουν δείξει ότι απαιτείται ελάχιστο επίπεδο αντοχής για μια καλή φυσική λειτουργία. Όσο πιο δυνατοί λοιπόν, είναι οι ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, τόσο καλύτερα μπορούν να λειτουργούν στην καθημερινότητά τους και να αποτρέψουν κάποια μελλοντική αναπηρία.
Μια ομάδα ερευνητών εξέτασε διεξοδικά τις πληροφορίες από μια μελέτη που ονομάζεται SHARE και της οποία τα ευρήματα δημοσίευσε η Εφημερίδα της Αμερικανικής Εταιρείας Γηριατρικής, προκειμένου να διαπιστώσει το πώς μπορεί να αποφευχθεί κάποια αναπηρία στα άτομα μεγάλης ηλικίας. Η έρευνα περιελάμβανε 30.434 άτομα ηλικίας από 50 ετών και άνω, από τις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Ισραήλ και συγκέντρωσε πληροφορίες σχετικά με την υγεία τους, την οικονομική τους επιφάνεια καθώς και, την κοινωνική και οικογενειακή τους κατάσταση.
Οι ερευνητές ανέλυσαν τις απαντήσεις των συμμετεχόντων στην έρευνα, από τις δέκα ερωτήσεις που τους δόθηκαν σχετικά με την ικανότητά τους. Στις ερωτήσεις ζήτησαν να μάθουν αν περπατούν καθημερινά και πόσο, αν κάθονται και πόσες ώρες, αν μπορούν να ανέβουν σκάλες χωρίς να κάνουν διαλείμματα, αν μπορούν να μετακινήσουν μεγάλα αντικείμενα, αν μπορούν να σηκώσουν βάρη κ.λπ.
Στη συνέχεια εξέτασαν την ικανότητα τους να θυμούνται, να σκέφτονται και να λαμβάνουν αποφάσεις και πώς αυτά τους επηρεάζουν με την πάροδο του χρόνου
Από τη διεξοδική αυτή ανάλυση, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η διατήρηση της δύναμης και η προστασία της ψυχικής ικανότητας μπορεί να αποτρέψουν ή να καθυστερήσουν την αναπηρία σε ένα άτομο.
Για το λόγο αυτό προτείνουν οι ενήλικες που ασχολούνται με πράγματα που κρατούν σε εγρήγορση την πνευματική τους και τη σωματική τους κατάσταση να τα συνεχίσουν καθώς τόσο η σωματική όσο και η διανοητική «εκπαίδευση» βοηθούν στο να επιβραδυνθεί η φυσική παρακμή του γήρατος και έτσι ενδεχομένως να αποτρέψουν μελλοντικά προβλήματα όπως την απώλεια της ανεξαρτησίας τους από μια αναπηρία, τη μειωμένη ποιότητα ζωής, τη πιθανότητα εμφάνισης κατάθλιψης και άνοιας ή ακόμη και το θάνατο.
Πηγές:
http://www.healthinaging.org/blog/older-adults-with-strong-grip-good-memorydecision-making-skills-may-avoid-or-delay-disability/
https://www.news-medical.net/news/20181025/Good-mental-ability-and-grip-strength-may-prevent-or-delay-disability-in-older-adults.aspx
Kate Anderton B.Sc., Biomedical Sciences, Cell Biology
Η Βιοπληροφορική με τη συνεργασία των επιστημών της Μοριακής Βιολογίας και της Πληροφορικής, αποτελεί πλέον ένα σύγχρονο ερευνητικό πεδίο για τους επιστήμονες. Στόχος της είναι να γίνει κατανοητή η λειτουργία των πολύπλοκων βιολογικών συστημάτων και των παθογενετικών μηχανισμών, έτσι ώστε, η έγκαιρη διάγνωση να οδηγεί σε στοχευμένη και εξατομικευμένη θεραπεία.
Research Center on Computational Biomarkers - RCCBm
Με έναυσμα το νέο αυτό πεδίο εξερεύνησης ξεκίνησε η λειτουργία του μοναδικού στο είδος του Κέντρο Ερευνών με το όνομα «Research Center on Computational Biomarkers - RCCBm» (Ερευνητικό Κέντρο Υπολογιστικών Βιοδεικτών) http://www.rccbm.org/.
Όπως ανακοίνωσαν στο 30 Διεθνές Συνέδριο για τη Γενετική, Γηριατρική και την Έρευνα νευροεκφυλιστικών νόσων, "GeNeDis 2018" (‘Genetics, Geriatrics and Neurodegenerative Diseases Research’) με τίτλο: Health Aging and Mental Wellness in the new digital era που έγινε στο Τορόντο του Καναδά ο καθηγητής Παναγιώτης Βλάμος που ηγείται του Εργαστηρίου Βιοπληροφορικής και Ανθρώπινης Ηλεκτροφυσιολογίας (BiHELab) του Ιονίου Πανεπιστημίου, ο έλληνας ερευνητής στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Ελβετίας (ΕΤΗ) και στο Global Brain Health Institute (GBHI) του Δουβλίνου, αλλά και αποδέκτης του “EIT Innovators Award 2018” από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Καινοτομίας και Τεχνολογίας Δρ. Ιωάννης Ταρνανάς και ο καθηγητής Φυσικής και Επιστήμης Υπολογιστών Ηλίας Κοτσιρέας που ηγείται του Εργαστηρίου CARGO Lab του Πανεπιστημίου Wilfrid Laurier στον Καναδά το Κέντρο αυτά θα έχει την έδρα του στη Ζυρίχη της Ελβετίας και προς το παρόν μια ερευνητική Μονάδα στο Τορόντο, ενώ συζητιέται μελλοντικά και η ίδρυση μιας Μονάδας και στην Ελλάδα.
Επιπλέον, θα υποστηρίζεται από το αντίστοιχο ελβετικό Ίδρυμα και αναμένεται να ξεκινήσει την πλήρη λειτουργία του με την έναρξη του νέου έτους, επικεντρώνοντας την έρευνά του στον εντοπισμό των σημαντικότερων βιοδεικτών που αφορούν τους μηχανισμούς εξέλιξης νευροεκφυλιστικών νόσων, όπως Αλτσχάιμερ, Πάρκινσον, πολλαπλή σκλήρυνση, πλάγια μυοατροφική σκλήρυνση, κ.ά.
Αναβάθμιση της πληροφορίας και των δεδομένων
Η πρωτοβουλία αυτή σύμφωνα με τους επιστήμονες θα βοηθήσει στην αναβάθμιση των πηγών και της διαθεσιμότητας των βιολογικών δεδομένων προς την κατεύθυνση της Ιατρικής Ακριβείας, θα συμβάλλει στο σχεδιασμό καινοτόμων μοντέλων, βάσει ενός συνόλου παραμέτρων που προσδιορίζουν μοναδικά τον ανθρώπινο οργανισμό με ακρίβεια, και θα επιτρέψει να έχουν ακριβέστερες και πιο εξειδικευμένες επιλογές υγειονομικής περίθαλψης για τον κάθε ασθενή, τόσο σε επίπεδο πρόληψης, όσο και σε επίπεδο θεραπείας.
Το κέντρο θα συνδυάζει εργαλεία Εφαρμοσμένων Μαθηματικών, Εξόρυξης Δεδομένων, Μοντελοποίησης, Βιοφυσικής, Βιοχημείας, Βιοπληροφορικής, Νευροπληροφορικής, ενώ τα βιολογικά δεδομένα θα αναλύονται με μεθόδους Υπολογιστικών Μαθηματικών καθώς και τη χρήση υπερυπολογιστών, ενώ θα έχει συνεργασίες με οργανισμούς υγείας, νοσοκομεία και φαρμακευτικές εταιρείες όχι μόνο στον Καναδά, αλλά και στην Ευρώπη προκειμένου να συγκεντρώσει και να αξιολογήσει κλινικά δεδομένα σε μεγάλη κλίμακα.
Το μέλλον είναι η Ιατρική Ακριβείας
Όπως ανέφερε ο καθηγητής Π. Βλάμος, στόχος του RCCBm, που βρίσκεται ένα επίπεδο πριν την Ιατρική Ακριβείας είναι να οδηγήσει του επιστήμονες στην εξατομικευμένη φαρμακευτική αγωγή για την αναστολή νόσων που δεν γνωρίζουν ακόμη τον μηχανισμό τους με ακρίβεια, με συνέπεια η θεραπεία τους να μην είναι ακόμη εφικτή.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο καθηγητής Βλάμος, προχωρεί ακόμη ένα βήμα παραπέρα ορίζοντας για πρώτη φορά μια καινούργια ερευνητική περιοχή με το όνομα «Υπολογιστικός Νευροεκφυλισμός» (Computational Neurodegeneration) για τον μεγαλύτερο όμιλο επιστημονικών εκδόσεων Springer, δημιουργώντας παράλληλα και ένα «εγχειρίδιο» καθώς όπως λέει, «Ο Υπολογιστικός Νευροεκφυλισμός ουσιαστικά βασίζεται στα Υπολογιστικά Μοντέλα Βιοδεικτών για τις νευροεκφυλιστικές νόσους ορίζοντας ένα καινούργιο πεδίο έρευνας στη Βιοπληροφορική».
Το 10% των νεοπλασιών είναι κακοήθη νοσήματα του αίματος, με πιο συχνά εμφανιζόμενα το λέμφωμα, τη λευχαιμία και το μυέλωμα. Σε ετήσια βάση, περίπου 4.000 Έλληνες εκδηλώνουν αιματολογικό καρκίνο και μεταξύ τους 300 παιδιά.
Ο αιματολογικός καρκίνος επηρεάζει την παραγωγή και τη λειτουργία των κυττάρων του αίματος και ξεκινά κυρίως στον μυελό των οστών, όπου παράγεται το αίμα. Στις περισσότερες μορφές αιματολογικού καρκίνου, η φυσιολογική διαδικασία ανάπτυξης κυττάρων αίματος διακόπτεται από την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη ενός μη φυσιολογικού τύπου κυττάρου αίματος.
Αυτά τα μη φυσιολογικά κύτταρα του αίματος είναι καρκινικά κύτταρα, τα οποία εμποδίζουν το αίμα να εκτελεί βασικές λειτουργίες, όπως η αντιμετώπιση των λοιμώξεων και η πρόληψη της σοβαρής αιμορραγίας.
Η επιστημονική έρευνα φέρνει σημαντική πρόοδο στην αντιμετώπιση των αιματολογικών καρκίνων. Η ανοσοθεραπεία με CAR T - λεμφοκύτταρα αποτελεί επανάσταση στην Ογκολογία και την Αιματολογία, παρέχοντας θεραπευτικές επιλογές σε ασθενείς που δεν έχουν άλλες επιλογές.
ΣΦΕΕ - SFEE
Τα CAR - T λεμφοκύτταρα έχουν σχεδιαστεί να στοχεύουν συγκεκριμένους τύπους αιματολογικού καρκίνου, αξιοποιώντας τις δυνατότητες του ανοσοποιητικού συστήματος. Λαμβάνεται δείγμα Τ – κυττάρων από το αίμα των ασθενών και τροποποιείται γενετικά στο εργαστήριο, προκειμένου να μπορεί να εντοπίζει συγκεκριμένες μορφές καρκίνου.
Τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται πριν επανατοποθετηθούν στον ασθενή και όταν αυτό τελικά συμβαίνει τα αποτελέσματα είναι πολύ θετικά. Παρέχουν αποτέλεσμα με μία και μόνη χορήγηση, εξασφαλίζοντας παράλληλα μείωση του κόστους χημειοθεραπείας από 55% έως 100%. Υπόσχονται, δε, μεγαλύτερη διάρκεια επιβίωσης, καλύτερη και πιο δημιουργική ζωή.
Η θεραπεία που παρέχεται σήμερα περιλαμβάνει επιθετική χημειοθεραπεία, με σημαντικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των ασθενών, κατά τη διάρκεια και μετά τη χορήγησή της. Οι μισοί υποτροπιάζουν, έχοντας πλέον ελάχιστες θεραπευτικές επιλογές. Τα CAR-T λεμφοκύτταρα παρέχουν δυνατότητα θεραπείας σε ασθενείς με περιπτώσεις με περιορισμένες επιλογές και μπορούν να αποδειχθούν σωτήρια, αυξάνοντας το προσδόκιμο επιβίωσης στα 70 έτη.
Οι επιστήμονες σημειώνουν πως, σε ετήσια βάση, υπάρχουν περίπου 44.000 νέες διαγνώσεις αιματολογικών καρκίνων στην Ευρώπη. Εκτιμούν πως με τη νέα θεραπεία μπορούν να σωθούν ετησίως 9.400 ζωές και να κερδηθούν συνολικά 300.000 έτη ζωής στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για ένα καλύτερο αύριο
Δεν θα επαναπαυτούμε μέχρι που η κάθε μέρα να γίνει μία καλύτερη μέρα. Μέχρι που να μην δοκιμάζεται καμία οικογένεια από την αρρώστια. Μέχρι που οι ασθένειες όπως ο διαβήτης να πάψουν να καταδυναστεύουν τη ζωή των ανθρώπων. Και ο καρκίνος να πάψει να προκαλεί τρόμο.
Με περισσότερα από επτά χιλιάδες νέα φάρμακα υπό ανάπτυξη, δεν θα επαναπαυτούμε μέχρι που όλοι όσοι πάσχουν από μία ασθένεια να μπορούν να ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο.
Η νόσος του Alzheimer (AD) είναι ένας τύπος άνοιας, που προκαλεί απώλεια μνήμης και προβλήματα με τη σκέψη και τη λήψη αποφάσεων. Τα άτομα με Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας έχουν δυσκολίες στην εκτέλεση των καθημερινών δραστηριοτήτων που οι άλλοι μπορεί να θεωρούν ρουτίνα.
Η άνοια δεν επιβαρύνει μόνο τους ανθρώπους που ζουν με αυτήν αλλά και τους φροντιστές τους. Μαζί με προβλήματα που σχετίζονται με τη μνήμη, την ομιλία και τη λήψη αποφάσεων, η άνοια μπορεί να προκαλέσει νευροψυχιατρικά συμπτώματα, όπως κατάθλιψη, άγχος, αλλαγές στη διάθεση, αυξημένη ευερεθιστότητα και αλλαγές στην προσωπικότητα και τη συμπεριφορά. Οι άνθρωποι που έχουν άνοια έχουν επίσης διπλάσιο κίνδυνο για πτώσεις σε σύγκριση με άτομα χωρίς άνοια. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, κάθε χρόνο περίπου το 60% των ηλικιωμένων που πάσχουν από κάποια μορφής άνοια έχουν κάποιου είδους πτώση και, σε πολλές περιπτώσεις επικίνδυνη.
Σύμφωνα με τους ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Ελσίνκι και συγγραφείς της μελέτης: Hanna-Maria Roitto, MD; Hannu Kautiainen, biostatistician; Hannareeta Öhman, MD; Niina Savikko, RN, PhD; Timo E. Strandberg MD, PhD; Minna Raivio MD, PhD; Marja-Liisa Laakkonen MD, PhD; and Kaisu H. Pitkälä, MD, PhD; η ύπαρξη νευροψυχιατρικών συμπτωμάτων μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πτώσης ηλικιωμένων ατόμων που πάσχουν από Αλτσχάιμερ ή άνοια. Ενώ ως γνωστόν, η άσκηση μπορεί να μειώσει τον αριθμό πτώσεων σε ηλικιωμένους που πάσχουν από άνοια.
Ωστόσο, όπως λένε, δεν γνωρίζουν πολλά για το πώς τα νευροψυχιατρικά συμπτώματα μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο πτώσεων ενώ, γνωρίζουν ακόμα λιγότερα για το πώς η άσκηση μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο πτώσης στα άτομα με άνοια και νευροψυχιατρικά συμπτώματα.
Για το λόγο αυτό, η ερευνητική ομάδα αποφάσισε να διερευνήσει αν η άσκηση θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο πτώσης σε κοινότητες ατόμων με Αλτσχάιμερ που είχαν επίσης νευροψυχιατρικά συμπτώματα.
Για να μάθουν περισσότερα, οι ερευνητές μετα-ανάλυσαν μια μεγάλη μελέτη (δοκιμή FINALEX) που διερεύνησε τα αποτελέσματα ενός προγράμματος άσκησης για τους ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας που έπασχαν με Αλτσχάιμερ (AD) Η μελέτη περιελάμβανε ομάδες ατόμων που ζούσαν με διαφορετικά στάδια AD / άνοιας και με νευροψυχιατρικά συμπτώματα. Τα ευρήματά τους δημοσιεύθηκαν στην Εφημερίδα της Αμερικανικής Εταιρείας Γηριατρικής.
Η αρχική μελέτη FINALEX εξέτασε και συνέκρινε ηλικιωμένους που έκαναν άσκηση στο σπίτι με ηλικιωμένους που δεν έκαναν ποτέ άσκηση αλλά είχαν κανονική φροντίδα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα που έκαναν άσκηση είχαν μικρότερο κίνδυνο για πτώσεις από εκείνους που δεν ασκήθηκαν ποτέ.
Επίσης, όπως διαφάνηκε ο κίνδυνος ήταν υψηλότερος για πτώση και στα άτομα που είχαν τις χαμηλότερες βαθμολογίες στις ψυχολογικές εξετάσεις και συγχρόνως δεν ασκούνταν.
Όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, αυτή η μελέτη αποκάλυψε ότι τα άτομα με Αλτσχάιμερ ή άνοια που είχαν επίσης και νευροψυχιατρικά συμπτώματα όπως είναι η κατάθλιψη και το άγχος διέτρεχαν το μεγαλύτερο κίνδυνο για πτώσεις.
Η άσκηση όπως διαπιστώθηκε μπορεί να τους βοηθήσει να μειώσουν αυτό τον κίνδυνο αλλά παραδέχθηκαν ότι είναι απαραίτητο να διεξαχθούν περαιτέρω μελέτες για την επιβεβαίωση αυτών των αποτελεσμάτων.
Πηγή:
www.healthinaging.org/blog/exercise-may-lessen-risk-of-falling-for-older-adults-who-have-alzheimers-disease-and-mental-health-challenges/
Σημαντικά ευρήματα αποκάλυψε μελέτη που διεξήχθη από τους ερευνητές του Πανεπιστημίου του Georgetown, καθώς, όπως διαπίστωσαν μια πρωτεΐνη που διερευνάται για τον πιθανό ρόλο της στον καρκίνο αναδεικνύεται τελικά ως ισχυρός ρυθμιστής του μεταβολισμού.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ως μοντέλα παχυσαρκίας ποντικούς και διαπίστωσαν ότι η αναγκαστική έκφραση της πρωτεΐνης FGFBP3 (BP3) μείωσε σημαντικά τη λιπώδη μάζα των ζώων. Συγκεκριμένα, παρατήρησαν ότι 8 θεραπείες BP3 σε διάστημα 18 ημερών ήταν αρκετές για να μειώσουν το λίπος σε παχύσαρκους ποντικούς κατά περισσότερο από 1/3.
Όπως ανέφερε ο καθηγητής Ογκολογίας και Φαρμακολογίας στο Lombardi Comprehensive Cancer Center, Anton Wellstein, «η έρευνα υποδηλώνει ότι η ΒΡ3 μπορεί να χρησιμεύσει ως μία νέα θεραπεία για την αναστροφή συνθηκών που σχετίζονται με μεταβολικά σύνδρομα όπως είναι η λιπώδης ηπατική νόσος και ο διαβήτης τύπου 2».
Η παχυσαρκία, η οποία πλήττει περισσότερους από 650 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως, αποτελεί τον κύριο οδηγό για τα μεταβολικά σύνδρομα, που περιλαμβάνει διαταραχές όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη, η δυσανεξία στη γλυκόζη, η υπέρταση και τα αυξημένα λιπίδια στο αίμα.
Όπως ανέφεραν οι ερευνητές στο επιστημονικό περιοδικό «Scientific Reports», η θεραπεία αυτή μείωσε συνθήκες σχετιζόμενες με την παχυσαρκία όπως είναι η υπεργλυκαιμία και το λιπώδες ήπαρ. Επιπροσθέτως, μία περαιτέρω εξέταση των ποντικών έδειξε ότι η θεραπεία δεν είχε ως αποτέλεσμα οποιεσδήποτε δυσμενείς παρενέργειες.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι η ΒΡ3 είναι μέλος της οικογένειας πρωτεϊνών δέσμευσης αυξητικού παράγοντα ινοβλαστών (FGF) που παίζουν ρόλο σε πολλές βιολογικές διεργασίες όπως την επούλωση πληγών, τη ρύθμιση της κυτταρικής ανάπτυξης και την αντίδραση σε τραυματισμό.
Το ΒΡ3 είναι ένα παράδειγμα μιας πρωτεΐνης «συνοδού» που προσκρούει σε ινοβλάστες (FGFs) για να ενισχύσει τη δραστηριότητά τους. Και όπως λέει, ο καθηγητής Wellstein και οι συνεργάτες του, διαπίστωσαν ότι αυτός ο λεγόμενος «συνοδός» συνδέεται με τρεις ινοβλάστες που βοηθούν στη ρύθμιση του μεταβολισμού. Δύο από τους FGF ρυθμίζουν την αποθήκευση και τη χρήση υδατανθράκων και λιπιδίων και ο τρίτος ρυθμίζει το μεταβολισμό των φωσφορικών αλάτων. Οι ερευνητές λοιπόν, βρήκαν ότι η BP3 συμβάλλει σημαντικά στον μεταβολικό έλεγχο, αναζωογονείται το σάκχαρο του αίματος και το λίπος που επεξεργάζεται στο ήπαρ, χρησιμοποιούνται για την ενέργεια και δεν αποθηκεύονται.
Ωστόσο, όπως αναφέρει ο καθηγητής, αν και τα ευρήματα είναι συναρπαστικά, χρειάζεται περαιτέρω έρευνα πριν η BP3 εξεταστεί ως θεραπεία για το μεταβολικό σύνδρομο.
Επειδή η πρωτεΐνη εμφανίζεται ως φυσική και δεν είναι συνθετικό φάρμακο, οι κλινικές δοκιμές που εξετάζουν τη χρήση της ως θεραπεία θα μπορούσαν να ξεκινήσουν μόνο μετά από μία σειρά προκλινικών μελετών.
Πηγές:
https://www.news-medical.net/news/20181029/Forced-expression-of-a-natural-protein-reduces-fat-in-mice-by-a-third.aspx
Sally RobertsonB.Sc. Biomedical, Health, Life Sciences & Kate Anderton, B.Sc. Biomedical Sciences, Cell Biology
https://www.eurekalert.org/pub_releases/2018-10/gumc-oml102418.php
https://www.nature.com/articles/s41598-018-34238-5
https://www.drugtargetreview.com/news/36387/naturally-occurring-protein-found-to-be-powerful-regulator-of-metabolism/
Τα αξεσουάρ του μέικ-απ είναι μία από τις πιο “ύπουλες” πηγές ερεθισμών και μολύνσεων στο δέρμα του προσώπου.
Τα βουρτσάκια, τα χτενάκια και άλλα συναφή αντικείμενα γεμίζουν με βακτήρια. Αυτά δεν απομακρύνονται σχεδόν ποτέ, αφού σπανίως φροντίζουμε να τα καθαρίζουμε όπως πρέπει.
Πόσο συχνά πρέπει να καθαρίζετε τα πινέλα και τα βουρτσάκια
Για τα βουρτσάκια του concealer και του foundation, πρέπει να τα καθαίζετε τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα για να αποφευχθεί η συσσώρευση προϊόντος σε αυτά. Και επειδή αυτές είναι βούρτσες που χρησιμοποιούνται απευθείας στο πρόσωπό σας, όσο πιο καθαρές είναι, τόσο το καλύτερο. Οι βούρτσες που χρησιμοποιούνται γύρω από τα μάτια πρέπει να καθαρίζονται τουλάχιστον δύο φορές το μήνα. Όλα τα άλλα αξεσουάρ μπορούν να πλένονται μία φορά το μήνα.
Πώς να καθαρίσετε αυτά τα αξεσουάρ
Η καλύτερη και πιο εμπεριστατωμένη μέθοδος για τον καθαρισμό στα πινέλα του μακιγιάζ σας απαιτεί μόνο νερό και ένα απαλό, σαπούνι, ή εξειδικευμένη βούρτσα καθαρισμού. Το σαπούνι με το νερό μπορεί να αφυδατώσουν τις τρίχες του πινέλου, ειδικά αν είναι από φυσική τρίχα.
- Δοκιμάστε να φτιάξετε ένα διάλυμα από ένα μέρος μωρουδιακό σαμπουάν και τέσσερα μέρη νερού
- Βρέξτε τις τρίχες με χλιαρό νερό
- Τοποθετήστε μια σταγόνα από το διάλυμα στην παλάμη του χεριού σας
- Κάντε απαλό μασάζ στις άκρες των τριχών στην παλάμη σας
Προσοχή: Να θυμάστε πάντα η βάση της κεφαλής της βούρτσας πρέπει να μείνει μακριά από νερό και σαπούνι. Οι τρίχες είναι κολλημένες στη βάση και το νερό με το σαπούνι μπορεί να κάνουν την κόλλα να αποσυντεθεί και τις τρίχες να χαλαρώσουν και να πέσουν.
Ξεπλύνετε τις τρίχες με νερό, αλλά τινάξτε και σκουπίστε τις καλά με μια καθαρή πετσέτα, για να απομακρύνετε την υπερβολική υγρασία. Αφήστε τα βουρτσάκια να στεγνώσουν ακόμα περισσότερο και να φύγει κάθε ίχνος υγρασίας. Ακουμπήστε τα στην άκρη ενός πάγκου με τις τρίχες τους να είναι στο κενό. Αυτό επιτρέπει στην κεφαλή της βούρτσας να στεγνώσει τελείως. Ποτέ μην αφήνετε τα πινέλα σας να στεγνώσουν πάνω σε μια πετσέτα, καθώς οι τρίχες μπορεί να γίνει μουχλιάσουν.
Οι οφθαλμικές ημικρανίες προκαλούν απώλεια της όρασης, ή τύφλωση, η οποία διαρκεί λιγότερο από μία ώρα, μαζί με -ή μετά από- μια ημικρανία. Οι ειδικοί μερικές φορές αποκαλούν αυτά τα επεισόδια και ως “ημικρανίες αμφιβληστροειδούς”, ή και “μονοφθαλμικές ημικρανίες” (δηλαδή στο ένα μάτι).
Οι οφθαλμικές ημικρανίες είναι ένα σπάνιο, σε γενικές γραμμές, πρόβλημα. Επηρεάζει περίπου 1 στους 200 ανθρώπους από εκείνους που έχουν ημικρανίες. Έρευνες δείχνουν ότι σε πολλές περιπτώσεις, τα συμπτώματα στις οφθαλμικές ημικρανίες οφείλονται επί της ουσίας σε άλλα υποκείμενα προβλήματα.
Μόνο το ελληνικό παραδοσιακό γιαούρτι έχει το επιτρεπόμενο ποσοστό ζάχαρης, όπως προκύπτει από ανάλυση γαλακτοκομικών προϊόντων που έγινε σε βρετανικά σούπερ μάρκετ.
Συγκεκριμένα, ερευνητές από τα Πανεπιστήμια του Λιντς και του Σάρρεϊ, ανέλυσαν τη σύσταση 921 γιαουρτιών που πωλούνται σε μεγάλα σούπερ μάρκετ της χώρας και διαπίστωσαν ότι, όλα ακόμα και αυτά που προορίζονταν για παιδιά, είχαν περιεκτικότητα σε ζάχαρη, υψηλότερη από τη συνιστώμενη.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο στο επιστημονικό έντυπο BMJ Open, «όλα τα είδη γιαουρτιών, με εξαίρεση το ελληνικό παραδοσιακό γιαούρτι, είχαν πάνω από πέντε γραμμάρια ζάχαρης ανά 100 γραμ. Τα 5 γραμ. είναι το όριο για να χαρακτηρίζονται τα προϊόντα γιαουρτιού ως έχοντα ‘λίγη ζάχαρη’ και να κυκλοφορούν στη βρετανική αγορά».
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι ακόμα και τα λεγόμενα οργανικά γιαούρτια διαπιστώθηκε ότι είχαν υψηλή αναλογία ζάχαρης, σχεδόν 13,1 ανά 100 γραμμάρια.
«Ενώ υπάρχουν ισχυρές αποδείξεις ότι το γιαούρτι κάνει καλό στην υγεία, τα προϊόντα που κυκλοφορούν στα σούπερ μάρκετ διαφέρουν σημαντικά στο διατροφικό τους περιεχόμενο. Αν και τα οργανικά θεωρούνται συνήθως πιο υγιεινά, μπορεί ουσιαστικά να είναι και αυτά πηγή πρόσθετων σακχάρων στην διατροφή μας», σημειώνει η Δρ Μπερναντετ Μουρ από τη Σχολή Επιστήμης Τροφίμων και Διατροφής του Πανεπιστημίου Λιντς.
Σύμφωνα με την Δρ Μουρ ενώ τα γιαούρτια περιέχουν τα δικά τους φυσικά σάκχαρα, τη λακτόζη, σύμφωνα με τη βρετανική νομοθεσία δεν απαιτείται η αναφορά επί της ετικέτας η δήλωση των πρόσθετων σακχάρων.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας της χώρας όμως συστήνει, τα παιδιά 4-6 ετών να μην λαμβάνουν περισσότερα από 19 γραμμάρια ζάχαρης την ημέρα. Και μόνο δύο από τα 101 παιδικά γιαούρτια που εξετάστηκαν στη μελέτη είχαν τελικά λίγη ζάχαρη, με την πλειοψηφία αυτών να έχει 10,8 ανά 100 γραμμάρια.
Το ελληνικό παραδοσιακό γιαούρτι πάντως διέφερε γενικά ως προς το διατροφικό περιεχόμενο του από τα άλλα προϊόντα της κατηγορίας. Είχε περισσότερη πρωτεΐνη, λίγους υδατάνθρακες και την ελάχιστη ποσότητα ζάχαρης, κυρίως λόγω της λακτόζης.
Η κατανάλωση πολλών λιπαρών ψαριών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ενισχύει την όραση αλλά και την εγκεφαλική λειτουργία του εμβρύου, σύμφωνα με μικρή φινλανδική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Pediatric Research.
Η Δρ Κιρσι Λαϊτινεν και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο του Τουρκου ανέλυσαν στοιχεία που αφορούσαν 56 μητέρες και τα παιδιά τους, που είχαν λάβει μέρος σε μεγαλύτερη προηγούμενη μελέτη. Οι μητέρες είχαν κρατήσει διατροφικά ημερολόγια κατά την κύηση, ενώ οι επιστήμονες συνεκτίμησαν το σωματικό τους βάρους πριν και κατά τη διάρκεια της κύησης, μαζί με τα επίπεδα σακχάρου και την αρτηριακή πίεσή τους.
Οι ερευνητές εστίασαν στις πηγές των μακράς αλυσίδας πολυακόρεστων λιπαρών οξέων στην διατροφή των εγκύων και στα επίπεδα των ίδιων λιπαρών στο αίμα των παιδιών όταν ήταν πια 30 ημερών.
Τα νεογνά ελέγχθηκαν επίσης και όταν ήταν δύο ετών ως προς την οπτική λειτουργικότητά τους.
Από την αξιολόγηση της όρασης των παιδιών προέκυψε ότι τα νήπια των οποίων οι μητέρες έτρωγαν ψάρια τρεις ή περισσότερες φορές την εβδομάδα κατά το τελευταίο τρίμηνο της κύησης είχαν καλύτερη όραση από εκείνα των οποίων οι μητέρες δεν έτρωγαν καθόλου ψάρια ή έως δύο μερίδες την εβδομάδα.
«Η μητρική διατροφή κατά την κύηση και ο θηλασμός είναι η κύρια πηγή των μακράς αλυσίδας πολυακόρεστων λιπαρών οξέων για το έμβρυο και τα νεογνά σε μια περίοδο που κορυφώνεται η εγκεφαλική ανάπτυξη κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής του παιδιού. Τέτοια λιπαρά οξέα βοηθούν στον σχηματισμό των νευρικών κυττάρων που σχετίζονται με την όραση και ειδικότερα των αμφιβληστροειδή χιτώνα. Είναι επίσης σημαντικά για τον σχηματισμό των συνάψεων που μεταφέρουν τα μηνύματα μεταξύ των νευρώνων του νευρικού συστήματος», εξηγεί η Δρ Λαϊτινεν.
Και προσθέτει ότι «η μελέτη αναδεικνύει την ευεργετική επίδραση της συχνής κατανάλωσης ψαριών στις εγκύους και τα έμβρυα, όχι μόνο λόγω των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων, αλλά και λόγω των βιταμινών Ε και D που είναι σημαντικές για την ανάπτυξη τους».
Η κατανάλωση πρόχειρου φαγητού αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης κατάθλιψης σύμφωνα με ανασκόπηση ήδη δημοσιευμένων μελετών που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Molecular Psychiatry.
Εν αντιθέσει όσοι κάνουν Μεσογειακή Διατροφή είναι λιγότερο πιθανόν να εκδηλώσουν κατάθλιψη, αφού τα ψάρια, τα λαχανικά, τα φρούτα και οι ξηροί καρποί φαίνεται να λειτουργούν προστατευτικά για την ψυχική υγεία μας.
Οι ερευνητές από τη Βρετανία, την Ισπανία και την Αυστραλία κατάληξαν στα προαναφερόμενα συμπεράσματα μετά από αξιολόγηση 41 ήδη δημοσιευμένων ερευνών για τη σχέση διατροφής και κατάθλιψης.
«Μια διατροφή που προάγει τη φλεγμονή, όπως το πρόχειρο φαγητό, σίγουρα μπορεί να αυξήσει άμεσα τον κίνδυνο κατάθλιψης», εξηγεί η Δρ Καμιλ Λασαλ, συγγραφέας της μελέτης προσθέτοντας ότι η ανθυγιεινή διατροφή σαφώς και αυξάνει σε σημαντικό βαθμό αυτόν τον κίνδυνο.
Η ανάλυση των στοιχείων έδειξε ότι οι τροφές που περιέχουν πολλή ζάχαρη ή είναι κατεργασμένες συντελούν σε φλεγμονή όχι μόνο στο γαστρεντερικό σύστημα αλλά σε όλο το σώμα, γνωστή και ως «συστηματική φλεγμονή». Και υπό αυτή την έννοια η επίπτωση της κακής διατροφής είναι ίδια με αυτή του καπνίσματος, της ρύπανσης, της παχυσαρκίας και της καθιστικής ζωής.
«Η χρόνια φλεγμονή μπορεί να επηρεάσει την ψυχική υγεία μεταφέροντας προ-φλεγμονώδη μόρια στον εγκέφαλο, ενώ επίσης μπορεί να επηρεάσει νευροδιαβιβαστές υπεύθυνους για την ρύθμιση της διάθεσης», εξηγεί η Δρ Λασαλ που διδάσκει το Τμήμα Επιδημιολογίας του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου.
Από την αξιολόγηση πέντε μελετών, που αφορούσαν συνολικά σε 32.908 ενήλικες από τη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Αυστραλία και τις ΗΠΑ, διαπιστώθηκε ότι η ανθυγιεινή διατροφή ήταν αιτιολογικός παράγοντας για την απαρχή της κατάθλιψης. Αλλά αντιθέτως δεν προέκυψαν στοιχεία που να δείχνουν ότι οι άνθρωποι με κατάθλιψη έτειναν να τρώνε πτωχότερης ποιότητας φαγητό.
Ο Δρ Κόσμο Χαλστρομ από το Βασιλικό Κολέγιο Ψυχιάτρων της Βρετανίας σχολιάζει ότι «αν το πρόχειρο φαγητό αυξάνει πράγματι τον κίνδυνο κατάθλιψης τότε η ανθυγιεινή διατροφή δεν κάνει απλά κακό στο σώμα αλλά και στην ψυχή. Η χημεία του γαστρεντερικού συστήματος είναι όμοια με αυτή του εγκεφάλου. Άρα δεν με εκπλήσσει το γεγονός ότι το έντερο μπορεί να επηρεάσει και το μυαλό».
